Μήνας: Δεκ 2024

Νιώθετε ότι κάθε χειμώνα τον περνάτε παλεύοντας με ένα κρυολόγημα; Αν ναι, αυτό συμβαίνει λόγω του ευάλωτου ανοσοποιητικού σας συστήματος.

Γιατί είμαι πάντα άρρωστος το χειμώνα;
Οι ιοί που ευθύνονται για αυτές τις ασθένειες (όπως ο ιός της γρίπης) ευδοκιμούν σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Ο κρύος και ξηρός αέρας παρέχει το ιδανικό περιβάλλον για να παραμείνουν οι ιοί αυτοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αυξάνοντας τις πιθανότητες μετάδοσης.

Συν τοις άλλοις, περνάμε περισσότερο χρόνο σε εσωτερικούς χώρους προσπαθώντας να διατηρηθούμε ζεστοί, αυξάνοντας την εγγύτητά μας μεταξύ μας και επομένως την πιθανότητα να μεταδώσουμε κάτι μέσω των σταγονιδίων του αναπνευστικού συστήματος.

Επιπλέον, η μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια του χειμώνα οδηγεί συχνά σε μείωση των επιπέδων της βιταμίνης D. Η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη του ανοσοποιητικού μας συστήματος, οπότε μια ανεπάρκεια καθιστά το σώμα μας λιγότερο ικανό να καταπολεμήσει δυσάρεστες λοιμώξεις.

Υποστηρίξτε το ανοσοποιητικό σας σύστημα
Έχοντας αυτό κατά νου, είναι ζωτικής σημασίας να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φροντίζουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, και αυτό ξεκινά από τη διατροφή μας.

Μπορούμε να δώσουμε στον οργανισμό μας τις καλύτερες δυνατές πιθανότητες να καταπολεμήσει την ασθένεια κάνοντας απλές προσθήκες στη διατροφή μας, να κοιμόμαστε καλά και να διατηρούμε τον εαυτό μας όσο το δυνατόν πιο γυμνασμένο και υγιή μέσω της τακτικής άσκησης.

Παρακάτω θα βρείτε μερικές από τις τροφές που πρέπει να σκεφτείτε να προσθέσετε στη διατροφή σας για να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα αυτό τον χειμώνα, σύμφωνα με τη διατροφολόγο Shona Wilkinson.

Γλυκοπατάτα
Οι γλυκοπατάτες αποτελούν εξαιρετική πηγή β-καροτίνης -ενός αντιοξειδωτικού που βοηθά τον οργανισμό να καταπολεμήσει το κρυολόγημα και τη γρίπη. Το βήτα καροτένιο μετατρέπεται αργότερα σε βιταμίνη Α, η οποία είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας των ματιών, του δέρματος, των δοντιών και του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Όσο περισσότερο μαγειρεύεται η γλυκοπατάτα, τόσο πιο βιολογικά ενεργή γίνεται η β-καροτίνη, οπότε προσπαθήστε να τις μαγειρεύετε όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποκομίσετε πλήρως τα ανοσοποιητικά οφέλη του λαχανικού.

Ξινό λάχανο (Sauerkraut)
Το ξινολάχανο, το οποίο είναι ουσιαστικά λάχανο που έχει υποστεί ζύμωση, είναι μια νόστιμη προσθήκη σε κάθε γεύμα. Τα προβιοτικά, ή τα υγιή βακτήρια, που αναπτύσσονται ενώ το λάχανο ζυμώνεται, είναι εξαιρετικά για το έντερο.

Ένα υγιές έντερο είναι ένα από τα βασικά συστατικά ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος, οπότε τρόφιμα πλούσια σε προβιοτικά, όπως το ξινολάχανο, το kimchi, το γιαούρτι και το κεφίρ, είναι όλα φανταστικά τρόφιμα που μπορείτε να προσθέσετε στη διατροφή σας.

Τζίντζερ
Το τζίντζερ περιέχει μια ουσία που ονομάζεται τζιντζερόλη, η οποία βοηθά το σώμα να σκοτώσει τα επιβλαβή μικρόβια. Έχει επίσης αντιφλεγμονώδη δράση στο σώμα, βοηθώντας στην εξόντωση των λοιμώξεων και άλλων πιθανών προβλημάτων. Δοκιμάστε να ξεκινήσετε τη μέρα σας με ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι τζίντζερ ή ίσως να φτιάξετε εποχικά μπισκότα για να μείνει όλη η οικογένεια ευχαριστημένη.

Ώριμο μαύρο σκόρδο
Το μαύρο σκόρδο περιέχει μια ένωση γνωστή ως αλλικίνη. Καθώς το σκόρδο ωριμάζει, η αλλικίνη μετατρέπεται σε αντιοξειδωτικές ενώσεις, όπως αλκαλοειδή και φλαβονοειδή, οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία των κυττάρων σας από οξειδωτικές βλάβες, προλαμβάνοντας διάφορες ασθένειες.

Ενσωματώνοντας το μαύρο σκόρδο στα βασικά πιάτα ζυμαρικών, μπορείτε να μειώσετε τη φλεγμονή σε όλο το σώμα, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σας σύστημα και βελτιώνοντας τις πιθανότητές σας να καταπολεμήσετε τις ασθένειες.

Σαμπούκος (Elderberry)
Τα elderberries είναι μια εξαιρετική προσθήκη στη διατροφή σας, καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και χρησιμοποιούνται σε πολλά φάρμακα κατά του βήχα και της γρίπης. Γιατί να μη δοκιμάσετε μια πίτα με elderberry για το απόλυτο επιδόρπιο που ενισχύει το ανοσοποιητικό; Προσέξτε ωστόσο να μην προσθέσετε πολλή ζάχαρη, καθώς αυτό θα μπορούσε να «εξουδετερώσει» τα όποια οφέλη.

Κουρκουμίνη
Η κουρκουμίνη είναι το ενεργό συστατικό του κουρκουμά, ενός κίτρινου μπαχαρικού που παραδοσιακά προστίθεται στα ασιατικά πιάτα, το οποίο μπορείτε επίσης να εφαρμόσετε απευθείας στο δέρμα σας ή να το πάρετε με τη μορφή συμπληρώματος διατροφής.

Βεβαιωθείτε ότι το συμπλήρωμα περιέχει 200 mg ή περισσότερο κουρκουμίνη και ελέγξτε διπλά αν το συμπλήρωμα κουρκουμά περιέχει τζίντζερ και μαύρο πιπέρι, τα οποία μπορούν να βελτιώσουν την απορρόφηση του κουρκουμά και της κουρκουμίνης από τον οργανισμό σας κατά πάνω από 2.000%.

Η κουρκουμίνη είναι ένα φυσικό αντιφλεγμονώδες, γνωστό για τη δυνατότητά του να ανακουφίζει τους πόνους και το πρήξιμο των αρθρώσεων. Η μείωση αυτού του πρηξίματος και της φλεγμονής στο εσωτερικό του σώματος επιτρέπει στο ανοσοποιητικό σύστημα να εστιάσει όλη του την προσοχή στα μικρόβια που διαφορετικά μπορεί να σας αρρωστήσουν, τα οποία αυτή την εποχή του χρόνου είναι πολλά.

Καρύδα
Η καρύδα περιέχει ουσίες όπως το λαυρικό οξύ και το καπρoϊκό οξύ, οι οποίες μετατρέπονται σε μονολαυρίνη στο σώμα. Η μονολαυρίνη είναι μια ουσία που βοηθά στην καταπολέμηση διαφόρων ιών και βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένου του κοινού κρυολογήματος, της γρίπης, ακόμη και του έρπητα ζωστήρα.

Βιταμίνη D
Η βιταμίνη D συμβάλλει στη ρύθμιση της ανοσολογικής μας αντίδρασης, βοηθώντας το σώμα μας να προετοιμαστεί για να καταπολεμήσει τυχόν βακτήρια ή ιούς που θέλουν να εισέλθουν στον οργανισμό μας.

Δεδομένου ότι λαμβάνουμε την πλειονότητα της βιταμίνης D από το ηλιακό φως, δεν είναι πάντα εύκολο να διατηρούμε τον εαυτό μας εφοδιασμένο με αυτή τη ζωτικής σημασίας βιταμίνη κατά τη διάρκεια του χειμώνα, γι’ αυτό ζητήστε τη συμβουλή του γιατρού σας για να δείτε αν έχετε έλλειψη και χρειάζεται να πάρετε κάποιο συμπλήρωμα.

iefimerida

Στην εποχή μας διαπιστώνουμε ότι τα περιστατικά των παθήσεων στη σπονδυλική στήλη αυξάνονται.

Ωστόσο, οι νέες θεραπευτικές τεχνικές, αξιοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία, προσφέρουν πάρα πολλά, τόσο στη διάγνωση και στην προετοιμασία του πάσχοντος ατόμου, όσο και στην αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων σε βάθος χρόνου.

Ποια είναι η βασική αιτία της αύξησης των ποσοστών στις παθήσεις που αφορούν στη σπονδυλική στήλη;
«Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αντιλαμβάνεται ότι ο πόνος της σπονδυλικής στήλης είναι αποτέλεσμα εκφύλισης των δίσκων. Βάσει διεθνών στατιστικών, το 80% της ηλικιακής ομάδας άνω των 40 ετών θα παραπονεθεί κάποια στιγμή για πόνο στη σπονδυλική στήλη λόγω εκφυλιστικών μεταβολών.

Υπάρχουν όμως κι άλλες αιτίες οι οποίες είναι πολύ πιο επικίνδυνες. Στην προκειμένη περίπτωση είναι οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες αποτελούν μείζον πρόβλημα.

Ειδικότερα καθώς ο άνθρωπος αναπτύσσεται ηλικιακά, η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται, δηλαδή εμφανίζει τη Σκολίωση Ενηλίκων και όχι μόνο όπως τη συναντούμε στα παιδιά και στους εφήβους. Στην περίπτωση των ενηλίκων εμφανίζεται παραμόρφωση του σώματος προς τα εμπρός, η ονομαζόμενη Κύφωση και εξαιτίας αυτού βλέπουμε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών να παρουσιάζουν έντονη πρόσθια κάμψη του κορμού τους.

Ένα άλλο μείζον θέμα είναι η οστεοπόρωση η οποία αποτελεί μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα στην εποχή μας και χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι γίνεται αφαλάτωση των οστών. Επομένως, επειδή ακριβώς τα οστά γίνονται μαλακά κάνουν κάμψη προς τα μπρος και πλάγια στη σπονδυλική στήλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε τα άτομα να περπατούν σκυφτά με ένα μπαστούνι στο χέρι για στήριξη του σώματος τους.

Η πιο επικίνδυνη πάθηση ωστόσο είναι οι Νεοπλασίες της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί μεν οι καλοήθεις νεοπλασίες να υπάρχουν σε μικρό ποσοστό, οι κακοήθεις όμως συναντώνται συχνά. Ειδικότερα, πρέπει να ξεχωρίσουμε τις πρωτοπαθείς κακοήθεις, εκείνες δηλαδή οι οποίες εμφανίζονται ευθύς εξαρχής στη σπονδυλική στήλη από τις, δυστυχώς σε πολύ μεγάλο ποσοστό εμφανιζόμενες, μεταστατικές. Μάλιστα, σ’ ένα ποσοστό 15-20%, ακόμα και σήμερα, η πρωτοπαθής εστία της νεοπλασίας ανακαλύπτεται από τη μετάσταση»,επισημαίνει ο κ. Γεώργιος Σάπκας Καθηγητής Ορθοπαιδικής, Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής του Metropolitan Hospital.

Σε ποια ειδικότητα χρειάζεται να απευθυνθεί ο ασθενής;
«Αυτό που πρέπει να γίνει πρώτα από όλα είναι η κλινική εξέταση. Δεν επιτρέπεται ποτέ να γίνεται η διάγνωση εξ αποστάσεως ή τηλεφωνικά. Οι ασθενείς και ειδικά οι γυναίκες, οφείλουν να εξετάζονται προσεκτικά δίνοντας ένα λεπτομερέστατο ιστορικό τους το οποίο θα ξεκινά από την παιδική ηλικία και θα φτάνει μέχρι την ενήλικη ζωή. Ο πρώτος ιατρός με τον οποίο θα πρέπει να έρθει σε επικοινωνία ο ασθενής λόγω του ότι η πάθηση αφορά ένα δομικό στοιχείο του σώματος, δηλαδή τη σπονδυλική στήλη, είναι ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός. Είναι ο κατ΄ εξοχήν ειδικός που θα μελετήσει σε βάθος το ιστορικό του ασθενούς και ο ίδιος που θα κατευθύνει τον πάσχοντα για την πραγματοποίηση των αναγκαίων εξετάσεων», τονίζει.

Ποια είναι η διαδικασία της διάγνωσης η οποία στην πορεία οδηγεί και στη θεραπεία;
«Αρχικά θα πρέπει να πραγματοποιηθεί διεξοδικός κλινικός έλεγχος και στη συνέχεια να γίνει ένας απλός ακτινολογικός έλεγχος. Βεβαίως οι απλές ακτινογραφίες σπάνια θα δείξουν ότι κάτι συμβαίνει. Κατά συνέπεια, ανάλογα την περίπτωση, θα ζητηθεί από τον ιατρό Αξονική Τομογραφία, Μαγνητική Τομογραφία, Σπινθηρογράφημα, Οστική Πυκνότητα του σώματος, εξετάσεις αίματος και αναλόγως της πάθησης που έχει προηγηθεί, θα γίνει διεξοδική διερεύνηση και διάγνωση για την προτεινόμενη θεραπεία», εξηγεί.

Τι συνεπάγεται μια πιο συντηρητική αντιμετώπιση του προβλήματος;
«Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, οφείλει να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων ιατρικών ειδικοτήτων, η οποία έχει πολύ μεγάλη σημασία προκειμένου να καθοριστεί ποιο θα είναι το θεραπευτικό σχήμα που θα εφαρμοστεί. Εάν πρόκειται περί μιας εκφυλιστικής κατάστασης, όπως συμβαίνει στο 90% των ανθρώπων, σε τέτοια περίπτωση θα χρειαστεί ο ασθενής να ακολουθήσει κατά βάση ένα πρόγραμμα φυσιοθεραπείας. Βεβαίως, υπάρχουν και περιπτώσεις οι οποίες χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης», αναφέρει.

Ποιες είναι οι σύγχρονες τεχνικές που έχουν μπει στη ζωή μας, χάρη στη Ρομποτική και την Τεχνητή Νοημοσύνη;
«Η τεχνητή νοημοσύνη έχει φέρει πολλά πλεονεκτήματα στον χώρο της ιατρικής. Ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί σε όλη την έκτασή της, αλλά παρέχοντας συνεχώς στοιχεία και δεδομένα βοηθάει σημαντικά τόσο σε επίπεδο διάγνωσης όσο και στην εφαρμογή της κατάλληλης φαρμακευτικής και θεραπευτικής αντιμετώπισης. Επίσης είναι σε θέση να προβλέψει ποιο θα είναι το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα στη μακριά παρακολούθηση, μετά από 3-4 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να βοηθήσει τους ορθοπαιδικούς χειρουργούς να εκτελούν τις επεμβάσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Όλες αυτές οι παράμετροι ωφελούν συνολικά τον ασθενή, διασφαλίζοντας την ταχύτερη επάνοδό του στην καθημερινή ζωή του.

Ταυτόχρονα, η ρομποτική χειρουργική μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τον ορθοπαιδικό χειρουργό στην εκτέλεση ορισμένων τεχνικών εφαρμογών της επέμβασης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να υποκαταστήσει τον ανθρώπινο παράγοντα. Την επέμβαση την πραγματοποιεί ο ιατρός, με την βοήθεια της ρομποτικής τεχνολογίας», διευκρινίζει.

Σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε στη χώρα μας, ως προς την αξιοποίηση αυτών των βοηθητικών εργαλείων;
«Η τεχνολογική υποδομή στη χώρα μας σε μεγάλα ιδιωτικά Νοσοκομεία, αλλά και σε ορισμένα Πανεπιστημιακά και Κρατικά ιδρύματα, είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο αριθμός των Ελλήνων ασθενών που φεύγουν από την χώρα για να υποβληθούν σ’ αυτού του είδους τις χειρουργικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, είναι εντυπωσιακά μικρότερος σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι έχουμε την τεχνολογική υποδομή και τη γνώση για να τις πραγματοποιήσουμε στη χώρα μας με πολύ μεγάλη επιτυχία», καταλήγει ο κ. Σάπκας.

*ΗΟρθοπαιδική Κλινική του Metropolitan Hospital, η οποία λειτουργεί όλο το 24ωρο, με την υποστήριξη της σύγχρονης τεχνολογίας και την εφαρμογή των πλέον σύγχρονων ιατρικών μεθόδων, αντιμετωπίζει όλο το φάσμα τόσο των επειγόντων, όσο και των χρόνιων ορθοπαιδικών παθήσεων.

Ειδικότερα, στο Τμήμα Σπονδυλικής Στήλης αντιμετωπίζονται θεραπευτικά οξείες και χρόνιες νόσοι, τόσο συντηρητικά (κατευθυνόμενες ακτινοσκοπικά διηθήσεις των επώδυνων περιοχών της σπονδυλικής στήλης καθώς και χρήση ραδιοκυμάτων), όσο και χειρουργικά δηλαδή, αντιμετώπιση εκφυλιστικών παθήσεων και παραμορφώσεών της όπως είναι η σκολίωση και η κύφωση, νεοπλασιών καλοήθων και κακοήθων, καταγμάτων, ειδικά Οστεοπορωτικής αιτιολογίας, καταγμάτων δια κυφοπλαστικής, λοιμώξεων και το σημαντικότερο όλων, εξειδίκευση στην επανορθωτική χειρουργική επί εδάφους προηγηθεισών χειρουργικών επεμβάσεων στη σπονδυλική στήλη.

iefimerida

Η κατανάλωση μαύρης σοκολάτας, αλλά όχι σοκολάτας γάλακτος, μπορεί να σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.

Σύμφωνα με μελέτη της Σχολής Δημόσιας Υγείας T.H.Chan του Χάρβαρντ, που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στο περιοδικό «The BMJ».

Μελέτη για κατανάλωση μαυρης σοκολάτας
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τρεις μακροχρόνιες αμερικανικές μελέτες παρατήρησης σε γυναίκες νοσηλεύτριες και άνδρες επαγγελματίες υγείας. Συνολικά τα δεδομένα αφορούσαν σε 192.000 συμμετέχοντες που δεν είχαν ιστορικό διαβήτη, καρδιακής νόσου ή καρκίνου κατά την έναρξη των μελετών και οι οποίοι ανέφεραν τις διατροφικές τους συνήθειες, συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης σοκολάτας, το σωματικό τους βάρος και την κατάσταση του διαβήτη, κατά τη διάρκεια 30 και πλέον ετών.

Όπως διαπιστώθηκε, οι συμμετέχοντες στη μελέτη που κατανάλωναν τουλάχιστον πέντε μερίδες οποιουδήποτε τύπου σοκολάτας την εβδομάδα (η μερίδα ισούται με περίπου 28 γραμμάρια) παρουσίασαν 10% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με εκείνους που έτρωγαν σπάνια ή ποτέ σοκολάτα.

Η μαύρη σοκολάτα είχε ακόμα μεγαλύτερο αντίκτυπο. Όσοι κατανάλωναν τουλάχιστον πέντε μερίδες αυτής της σοκολάτας την εβδομάδα παρουσίασαν 21% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης μείωση του κινδύνου κατά 3% για κάθε μερίδα μαύρης σοκολάτας που καταναλώνεται την εβδομάδα.

Αντίθετα, η κατανάλωση σοκολάτας γάλακτος δεν συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, αλλά συσχετίστηκε με την μακροχρόνια αύξηση του σωματικού βάρους, έναν πιθανό παράγοντα που συμβάλλει στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.

Ο αναπληρωτής καθηγητής στα Τμήματα Διατροφής και Επιδημιολογίας του Χάρβαρντ, Κι Σαν, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, εξηγεί ότι «παρόλο που η μαύρη σοκολάτα και η σοκολάτα γάλακτος έχουν παρόμοια επίπεδα θερμίδων και κορεσμένων λιπαρών, φαίνεται ότι οι πλούσιες πολυφαινόλες της μαύρης σοκολάτας μπορεί να αντισταθμίσουν τις επιδράσεις των κορεσμένων λιπαρών και της ζάχαρης στην αύξηση του σωματικού βάρους και τον διαβήτη. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα διαφορά που αξίζει να διερευνηθεί περισσότερο».

Οι ερευνητές διευκρινίζουν πάντως ότι η μέση κατανάλωση σοκολάτας από τους συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν σχετικά χαμηλή, οπότε τα ευρήματα μπορεί να μην επεκτείνονται σε άτομα με πολύ υψηλά επίπεδα κατανάλωσης.

iefimerida

Σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες, το φύλο σας μπορεί να καθορίζει το πόσο καλά ανταποκρίνεστε στον πόνο.

Υπάρχει μια ολόκληρη λίστα, ένα ολόκληρο κατεβατό με πράγματα που οι άνδρες και οι γυναίκες βιώνουν διαφορετικά. Λόγου χάρη, πρόσφατες έρευνες διαπίστωσαν ότι άνδρες και γυναίκες που προσπαθούν να χάσουν βάρος πρέπει να τρώνε διαφορετικές τροφές για πρωινό.

Το ίδιο ισχύει και ως προς τον πόνο, τη διαχείριση και την επεξεργασία του. Π.χ. κάντε σε κάποιον ηλεκτροσόκ, βυθίστε το χέρι του σε παγωμένο νερό ή τρυπήστε τον με μια καρφίτσα: Οι ερευνητές τα έχουν κάνει όλα αυτά και έχουν διαπιστώσει – μετά από εκατοντάδες μελέτες – ότι τα ίδια ερεθίσματα προκαλούν μεγαλύτερες αντιδράσεις πόνου στις γυναίκες. Είναι σχεδόν νομοτελειακά άδικο, αλλά ισχύει.

Γιατί οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες;
Οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες στον πόνο από τους άνδρες. Αναφέρουν ότι τον αισθάνονται περισσότερο σχεδόν με κάθε τρόπο: πιο έντονα, πιο συχνά, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αντιμετωπίζουν περισσότερους πονοκεφάλους και ημικρανίες, πιο επώδυνες εντερικές ασθένειες, περισσότερο πόνο στην πλάτη, τη λεκάνη και τα οστά τους και, όπως δείχνουν οι έρευνες, σχεδόν σε κάθε άλλο σημείο του σώματός τους. Από τα εκατοντάδες εκατομμύρια των ασθενών με χρόνιο πόνο σε όλο τον κόσμο, οι περιπτώσεις γυναικών αποτελούν περίπου το 70%.

Και πίσω από αυτές τις εντυπωσιακές ανισότητες, όπως διαπιστώνουν οι μελέτες, κρύβεται ένας ακόμη πιο εκτεταμένος ιστός διαφορών που συνδέονται με το φύλο και συμβάλλουν στη διαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο εκδηλώνεται ο πόνος.

Το κλειδί βρίσκεται στα κύτταρα
Διαφορετικοί τύποι κυττάρων φαίνεται να εμπλέκονται στην επεξεργασία του πόνου σε κάθε φύλο. Έχει αποδειχθεί ότι οι ορμόνες του φύλου τον επιδεινώνουν ή τον ελαχιστοποιούν. Τα διαφορετικά επίπεδα άγχους, οι καθημερινοί ρόλοι των δύο φύλων, ακόμη και οι τρόποι με τους οποίους άνδρες και γυναίκες τείνουν να σκέφτονται για τον πόνο τους, φαίνεται να επηρεάζουν το πόσο δυνατά χτυπάει ο πόνος σε άνδρες και γυναίκες.

Αν και οι μελέτες έχουν από καιρό επισημάνει τις διαφορές ανδρών-γυναικών στον πόνο, μέχρι πρόσφατα οι περισσότεροι ερευνητές τους έδιναν ελάχιστη προσοχή, αν δεν τις απέρριπταν εντελώς.

Αυτό άρχισε επιτέλους να αλλάζει την τελευταία δεκαετία, ειδικά μετά το 2013-14, καθώς οι νέες απαιτήσεις των κατά τόπους οργανισμών υγείας οδήγησαν σε ένα κύμα νέων ευρημάτων σχετικά με το θέμα.

Αλλά οι ερευνητές είναι ακόμη στην αρχή. «Δεν είμαστε ούτε κατά διάνοια κοντά στο να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό [περί ανισότητας στον πόνο]», λέει ο Jeffrey Mogil, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο McGill. «Και ο πόνος και το φύλο είναι πεδία σχεδόν εντελώς ανεξερεύνητα. Υπάρχουν μόνο μια χούφτα εργασίες που έχουν γίνει ποτέ».

Γονίδια και ορμόνες – Ο ρόλος τους
Οι διαφορές φύλου που έχουν βρει οι ερευνητές στη λεγόμενη βιολογία του πόνου είναι εκτεταμένες.

«Η βιολογική επεξεργασία του πόνου, ανεξάρτητα από το πόσος πόνος παράγεται, εξαρτάται δραματικά από το φύλο. Χρησιμοποιούνται διαφορετικά γονίδια και στα δύο φύλα – διαφορετικές πρωτεΐνες, διαφορετικοί τύποι κυττάρων, δραματικά διαφορετική βιολογία σε κάθε περίπτωση», συνοψίζει ο Mogil, ο οποίος μελετά το θέμα εδώ και δεκαετίες.

Δεκάδες γονίδια και πρωτεΐνες έχουν πλέον συνδεθεί με τον πόνο στο ένα φύλο αλλά όχι στο άλλο. Επιπλέον, ορισμένες διαφορές σε επίπεδο γονιδίων μπορεί να συμβάλλουν στις ανισότητες στην ανοχή του πόνου. Λόγου χάρη, μια παραλλαγή σε ένα γονίδιο που κωδικοποιεί έναν τύπο υποδοχέα οπιοειδών έχει συνδεθεί με αυξημένη ευαισθησία στον πόνο στις γυναίκες, ενώ παραλλαγές σε ένα άλλο γονίδιο που κωδικοποιεί έναν άλλο τύπο έχουν συνδεθεί με υψηλότερο όριο για τον θερμικό πόνο και τον πόνο από μυϊκή πίεση στους άνδρες.

Οι ορμόνες, επίσης, έχει βρεθεί ότι επηρεάζουν την ευαισθησία στον πόνο. Τα οιστρογόνα φαίνεται να παίζουν ρόλο στην καταστολή του πόνου σε υψηλές συγκεντρώσεις, ενώ τα χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων ή τα υψηλότερα της προγεστερόνης φαίνεται συνήθως να τον ενισχύουν.

Η προλακτίνη, μια ορμόνη που είναι περισσότερο γνωστή για το ρόλο της στην παραγωγή μητρικού γάλακτος, αυξάνει τη γυναικεία επιλεκτική ευαισθησία στους αισθητήριους υποδοχείς που ξεκινούν τα σήματα πόνου στο σώμα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος.

Η τεστοστερόνη, εν τω μεταξύ, φαίνεται να αναστέλλει τον πόνο και στα δύο φύλα. Και η έρευνα δείχνει ότι θα μπορούσε να είναι κρίσιμη στον καθορισμό των κυττάρων και των οδών του ανοσοποιητικού συστήματος που εμπλέκονται στη μετάδοση του πόνου ή στην ανάπτυξη χρόνιου πόνου.

Ο ρόλος του εγκεφάλου σε άνδρες και γυναίκες
Ολοένα και περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι οι διαφορές αυτές υπάρχουν τόσο στο κεντρικό και στο περιφερικό ανοσοποιητικό σύστημα, όσο και στον εγκέφαλο.

Μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου έχουν επίσης εντοπίσει σημαντικές διαφορές φύλου τόσο στη δομή του εγκεφάλου των χρόνιων ασθενών όσο και στον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται στον πόνο.

«Η έρευνα δείχνει ότι ο ίδιος ο πόνος είναι πολυπαραγοντικός», λέει η Diane Hoffmann, διευθύντρια του προγράμματος δικαίου και υγειονομικής περίθαλψης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Maryland και συν-συγγραφέας μιας ευρέως αναφερόμενης μελέτης που εξέταζε τις διαφορές ανδρών-γυναικών ως προς στον πόνο και τη θεραπεία του.

«Δεν μπορείτε να εξετάσετε μόνο τους βιολογικούς παράγοντες και τους παράγοντες του φύλου», λέει η Hoffmann. «Πρέπει να τα εξετάσετε όλα αυτά σε συνδυασμό όχι μόνο με τις ψυχολογικές, αλλά και με τις κοινωνικές και πολιτιστικές επιπτώσεις και πώς αυτές επηρεάζουν επίσης την εμπειρία του πόνου από ένα άτομο».

Το άγχος, για παράδειγμα, έχει διαπιστωθεί ότι επιδεινώνει τον πόνο και τα παιδικά τραύματα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιου πόνου αργότερα στη ζωή. Η κατάθλιψη και το άγχος έχει επίσης αποδειχθεί ότι επιδεινώνουν τόσο τον χρόνιο όσο και τον οξύ πόνο.

Οι γυναίκες αναφέρουν ότι υποφέρουν και από τα τέσσερα αυτά σε αξιοσημείωτα υψηλότερα ποσοστά από τους άνδρες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν μερικά ακόμη ενδιαφέροντα πράγματα. Το ένα είναι ότι η ανακούφιση από τον πόνο με βάση τον διαλογισμό ήταν λιγότερο αποτελεσματική στους άνδρες όταν το οπιοειδές σύστημα ήταν μπλοκαρισμένο, γεγονός που υποδηλώνει ότι τείνουν να βασίζονται στην παραγωγή οπιοειδών από τον οργανισμό για να μειώσουν τον πόνο. Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες βασίζονται σε μη οπιοειδείς μηχανισμούς για τη μείωση του πόνου.

«Ο πόνος είναι υποκειμενικός, οπότε είναι πολύ δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί αξιόπιστα», λέει ο Jamie Alan, αναπληρωτής καθηγητής φαρμακολογίας και τοξικολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. «Επίσης, ρόλο παίζουν και οι κοινωνικές προσδοκίες σε σχέση με τον πόνο. Υπάρχουν μελέτες που σημειώνουν ότι οι γυναίκες αναφέρουν συχνότερα τον πόνο σε σύγκριση με τους άνδρες. Αυτό σημαίνει ότι πονάνε περισσότερο ή ότι πονάνε πιο έντονα – ή απλώς είναι πιο αποδεκτό για τις γυναίκες να αναφέρουν πόνο;»

Είναι τα αναλγητικά λιγότερο αποτελεσματικά για τις γυναίκες;
Είναι δύσκολο να βάλεις στο ίδιο τσουβάλι ένα ολόκληρο φύλο, αλλά έρευνες έχουν δείξει ότι ορισμένα φάρμακα κατά του πόνου μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικά για τις γυναίκες. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2021-22 διαπίστωσε ότι η ιβουπροφαίνη τείνει να είναι πιο αποτελεσματική στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες, ενώ μια άλλη μελέτη ανακάλυψε ότι η πρεδνιζόνη μπορεί να προκαλεί περισσότερες δυσάρεστες παρενέργειες στις γυναίκες.

Σύμφωνα με τον Άλαν, ωστόσο, δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να συμπεράνουμε ότι ορισμένα φάρμακα κατά του πόνου είναι λιγότερο αποτελεσματικά για τις γυναίκες. «Υπάρχουν φυσιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών και, κυρίως, υπάρχουν διαφορές στον μεταβολισμό των φαρμάκων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Είναι λογικό οι άνδρες και οι γυναίκες να ανταποκρίνονται διαφορετικά στα φάρμακα κατά του πόνου», καταλήγει εμφατικά.

iefimerida

Υπάρχουν παθήσεις που αποτελούν συνώνυμο του χρόνιου και οξύ πόνου. Ιστορίες από ασθενείς που είναι δύσκολο να ειπωθούν κι ακόμη πιο δύσκολο να πιστέψεις τις προεκτάσεις όλου αυτού. Οι συνέπειες για την ποιότητα ζωής των ασθενών είναι τρομακτικές. Μια τέτοια ιστορία θα μπορούσα να σας διηγηθώ κι εγώ. Πρόκειται για την προσωπική μου περιπέτεια και τη συνύπαρξή μου με την σκλήρυνση κατά πλάκας…

Μαθαίνεις ποτέ πώς να ζεις με τον πόνο;
Ανήκω στα δύο τρίτα των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας, που βιώνουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Από πόνο και πονοκεφάλους, μέχρι πόνο στην πλάτη και επώδυνους σπασμούς, κράμπες και αίσθηση συνεχούς καψίματος στα άκρα. Πάντα αναρωτιόμουν, υπάρχει άραγε περίπτωση ανακούφισης από όλα αυτά; Τα βαριά παυσίπονα αποδεικνύονταν κατά καιρούς φρούδες ελπίδες. Είχα δοκιμάσει ό,τι υπήρχε, είχα εμπιστευθεί όποιον ειδικό άφηνε να διαφανεί έστω και ένα μικρό ποσοστό. Η καθημερινότητα, άλλωστε, είχε γίνει ένα μαρτύριο. Δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τις αγαπημένες μου δραστηριότητες χωρίς κόπο και όλα είχαν γίνει τόσο περίπλοκα…  Και συχνά έφερνα στο μυαλό μου ασθενείς με άλλα χρόνια προβλήματα υγείας, όπως ημικρανίες, εντερικές διαταραχές και δερματικές παθήσεις. Θα μπορούσε μία φυσική λύση να παρέχει ευεργετικά οφέλη σε όλους εμάς;

Κι όμως, υπάρχει η κατάλληλη επιλογή, που παρέχεται με συνταγή γιατρού και προσφέρει σημαντικά οφέλη στους ασθενείς. Πρόκειται για τη φαρμακευτική κάνναβη σε μορφή αποξηραμένου βουτάνου για άτμισμα, που χαρακτηρίζεται από θεραπευτικά συστατικά και ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό, ενώ η χρήση της αποτελεί έγκυρη, εγκεκριμένη και ασφαλή ιατρική πρακτική. Διαθέτει αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και νευροπροστατευτική δράση. Επίσης, δρα σημαντικά κατά του καρκίνου, ενώ συνίσταται και για αντιεμετική προστασία. Έχει ανακουφιστική συμβολή σε παθήσεις του νευρικού συστήματος, της οστεοπόρωσης, της αρθρίτιδας, του χρόνιου άγχους και πολλών ακόμη νοσημάτων. Παράλληλα, έχει αποδειχθεί βάσει μελετών ότι ως ουσία μειώνει τα έντονα συμπτώματα στις περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, πάρκινσον και αλτσχάιμερ, με συνακόλουθη μείωση των επιπέδων της β-αμυειδούς πρωτεΐνης και εξάλειψη της φλεγμονής των κυττάρων. Τέλος, ελαχιστοποιεί και τις πιθανότητες εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων.

Όπως όλα φανερώνουν, η φαρμακευτική κάνναβη αποτελεί ασφαλή και επιστημονικά τεκμηριωμένη λύση, ενώ η χορήγησή της γίνεται  υπό την επίβλεψη εξειδικευμένων γιατρών και πάντα σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ασθενούς. Μέχρι τώρα έχει προσφέρει πραγματική ανακούφιση σε χιλιάδες ασθενείς παγκοσμίως, ενώ αναμένεται η χρήση της να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, κερδίζοντας ολοένα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

iefimerida

Προσπαθείτε να πείσετε τα παιδιά σας να τρώνε φρούτα και λαχανικά, αλλά δεν τα καταφέρνετε; Μην παραιτείστε, υπάρχουν τρόποι να τα καταφέρετε.

Ο τηλεοπτικός γιατρός και best seller συγγραφέας, Dr Chris van Tulleken, αποκάλυψε δύο απλούς τρόπους για να διδάξετε στα μικρά παιδιά την υγιεινή διατροφή.

Ο 46χρονος συγγραφέας του βιβλίου «Ultra-Processed People» έγινε διάσημος για την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ του BBC One «The Doctor Who Gave up Drugs», το 2018.

Παρόλο που ο Dr Chris van Tulleken έχει ισχυρές απόψεις για τη σημασία της υγιεινής διατροφής, συγκρίνοντας μάλιστα το φαγητό με τον καπνό, προτείνει μικρά βήματα για να εξασφαλίσετε ότι τα παιδιά θα αποκτήσουν καλές συνήθειες από μικρή ηλικία.

Τι προτείνει ο γιατρός
Ως πατέρας τριών μικρών κοριτσιών, ο γιατρός εξέφρασε την ανησυχία του για την αυξανόμενη παχυσαρκία στα παιδιά.

Πρώτον, εξήγησε ότι είχε ξεφορτωθεί ένα μπολ με γλυκά και σοκολάτες στο σπίτι του, που χρησιμοποιούσε για να προσφέρει στους καλεσμένους.

«Τα παιδιά έτρωγαν πολύ από αυτό και έτσι έχουμε ξεφορτωθεί το μεγαλύτερο μέρος του. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να έχουν μια φυσιολογική ζωή», εξήγησε.

Ωστόσο, πρόσθεσε ότι το «κλειδί» ήταν να εξισορροπηθούν οι υγιεινές συνήθειες με κάποια ελευθερία και κανονικότητα.

«Όταν πηγαίνουν σε ένα πάρτι, τρώνε το ίδιο φαγητό που τρώνε όλοι οι άλλοι», είπε. «Τους επιτρέπεται να τρώνε οτιδήποτε, αλλά δεν έχουμε πολλά από τα ανθυγιεινά πράγματα στο σπίτι».

Εκτός από το να ξεφορτωθεί τα γλυκά και τις σοκολάτες και να επιτρέψει στα παιδιά του να τρώνε το ίδιο φαγητό με όλους στα πάρτι, πρόσθεσε μια τελευταία συμβουλή…

«Υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο συμφωνούν οι ειδικοί στις διατροφικές διαταραχές», είπε:

«Αν θέλετε τα παιδιά σας να αναπτύξουν καλές διατροφικές συνήθειες, καθίστε μαζί τους στα γεύματα και γίνετε πρότυπο καλής διατροφής. Φάτε από πορσελάνινα πιάτα με μαχαιροπίρουνα, φάτε μπροστά τους αληθινό φαγητό. Το έχω πάρει πολύ σοβαρά».

Ο Δρ Chris van Tulleken αναγνώρισε τη δυσκολία στην υιοθέτηση πιο υγιεινών τρόπων ζωής, παραδεχόμενος ότι μπορεί να είναι λίγο «περίεργο» να νοιάζεσαι τόσο πολύ.

«Πολλοί άνθρωποι μπορεί να παρατηρήσουν ότι -εκτός αν έχεις μια ελαφρώς εμμονική προσέγγιση στο φαγητό- είναι πραγματικά δύσκολο να τρως με τον τρόπο που οι αποδείξεις λένε ότι είναι υγιεινός» είπε.

iefimerida