Μόλις ένα τσιγάρο μειώνει κατά μέσο όρο περίπου κατά 20 λεπτά το προσδόκιμο ζωής, όπως ανακάλυψαν ερευνητές του University College του Λονδίνου.
Πράγμα που σημαίνει ότι ένα πακέτο 20 τσιγάρων μπορεί να αφαιρέσει κάπου επτά ώρες από τη ζωή ενός ανθρώπου!
Σύμφωνα με την ανάλυση των επιστημόνων, που παρήγγειλε το υπουργείο Υγείας της Βρετανίας, αν ένα άτομο, που καπνίζει περί τα 10 τσιγάρα ημερησίως, σταματήσει το κάπνισμα από την 1η Ιανουαρίου, τότε θα κερδίσει μία ολόκληρη μέρα ζωής μέχρι τις 8 Ιανουαρίου, μία εβδομάδα μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου και έναν ολόκληρο μήνα μέχρι τις 8 Αυγούστου, ενώ αν παραμένει «άκαπνο» για έναν χρόνο τότε θα έχει παρατείνει κατά 50 μέρες το προσδόκιμο ζωής του.
Το τσιγάρο αφαιρεί κατά μέσο όρο δέκα χρόνια ζωής από τους καπνιστές «Οι άνθρωποι γενικώς γνωρίζουν ότι το κάπνισμα είναι επιβλαβές, αλλά τείνουν να υποτιμούν το πόσο. Κατά μέσο όρο οι καπνιστές, που δεν κόβουν το τσιγάρο, χάνουν περίπου μια δεκαετία ζωής. Αυτά είναι 10 χρόνια πολύτιμου χρόνου, σημαντικών γεγονότων με τα αγαπημένα τους πρόσωπα», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια της ομάδας για τις επιπτώσεις του καπνίσματος και του αλκοόλ του UCL, δρ Σάρα Τζάκσον.
Το κάπνισμα είναι μια από τις πλέον αποτρέψιμες αιτίες ασθενειών και θανάτου παγκοσμίως και προκαλεί τον θάνατο έως και δύο στους τρεις μακροχρόνιους καπνιστές.
Προηγούμενη έρευνα του 2000 ανέφερε ότι κατά μέσο όρο ένα τσιγάρο αφαιρεί περίπου 11 λεπτά από το προσδόκιμο ζωής, αλλά στην τελευταία ανάλυση, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Addiction, ο χρόνος αυτός φθάνει τελικά τα 20 λεπτά – συγκεκριμένα 17 λεπτά για τους άνδρες και 22 λεπτά για τις γυναίκες.
«Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι δεν τους νοιάζει να χάσουν μερικά χρόνια ζωής, δεδομένου ότι τα γηρατειά συχνά συνοδεύονται από χρόνιες ασθένειες ή αναπηρία. Αλλά το κάπνισμα δεν μειώνει τα χρόνια που συνοδεύονται από ασθένειες στα τέλη του βίου. Κατατρώει πρωτίστως τα σχετικά υγιή χρόνια στη μέση της ζωής, επισπεύδοντας την εμφάνιση προβλημάτων υγείας. Αυτό σημαίνει ότι ένας 60χρονος καπνιστής θα έχει συνήθως το υγειονομικό προφίλ ενός 70χρονου μη καπνιστή», δήλωσε η δρ Τζάκσον στη βρετανική εφημερίδα The Guardian.
Οι ειδικοί συνιστούν: «Κόψτε τελείως το κάπνισμα» Μολονότι κάποιοι καπνιστές ζουν πολλά χρόνια, άλλοι αναπτύσσουν ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα και ορισμένοι πεθαίνουν στην ηλικία των 40-50, κάτι που οφείλεται στις διαφορές αναφορικά με τη συνήθεια του καπνίσματος και το είδος του τσιγάρου που χρησιμοποιούν και πόσο βαθιά και συχνά εισπνέουν τον καπνό.
Οι συντάκτες της έρευνας υπογραμμίζουν ότι οι καπνιστές πρέπει να σταματήσουν πλήρως τη συνήθεια αυτή για να απολαύσουν τα πλήρη οφέλη αναφορικά με την υγεία και το προσδόκιμο ζωής. Προηγούμενες έρευνες έχουν δει ότι δεν υπάρχουν ασφαλή επίπεδα καπνίσματος.
Ο κίνδυνος καρδιακών νοσημάτων και εγκεφαλικού είναι μόνον κατά περίπου 50% χαμηλότερος για εκείνους που καπνίζουν ένα τσιγάρο ημερησίως εν συγκρίσει με εκείνους που καπνίζουν ένα πακέτο των 20 τσιγάρων την ημέρα. «Η διακοπή του καπνίσματος σε κάθε ηλικία είναι ευεργετική, αλλά όσο πιο γρήγορα κατεβαίνουν οι καπνιστές από αυτή την κυλιόμενη σκάλα του θανάτου, τόσο μεγαλύτερης διάρκειας και υγιέστερη θα μπορούν να περιμένουν τη ζωή τους», γράφουν οι ερευνητές.
Μηνιγγίτιδα είναι η φλεγμονή των μηνίγγων, δηλαδή των μεμβρανών που περιβάλλουν και προφυλάσσουν το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός). Πρόκειται για μια βαριά λοίμωξη με υψηλή νοσηρότητα και θνητότητα που απαιτεί άμεση διάγνωση και θεραπεία.
Προκαλείται από διάφορα αίτια (μικρόβια, ιούς, παράσιτα, φάρμακα, κακοήθειες, αυτοάνοσα νοσήματα κλπ.).
Τα μικρόβια (βακτήρια) προκαλούν συνήθως μηνιγγίτιδα (προσβολή μηνίγγων) ενώ τα υπόλοιπα αίτια προκαλούν κυρίως εγκεφαλίτιδα (διαταραχή επιπέδου συνειδήσεως).
Τα μη μικροβιακά αίτια (με χαρακτηριστική εξαίρεση την βαριά ερπητική εγκεφαλίτιδα), έχουν συνήθως ήπια και αρκετές φορές αυτοιώμενη κλινική πορεία. Σε αντιδιαστολή, οι μικροβιακές μηνιγγίτιδες είναι άκρως επείγουσες και βαριές καταστάσεις. Εξάλλου, για τις μικροβιακές μηνιγγίτιδες υπάρχει ειδική θεραπεία (αντιβιοτικά) και αποτελεσματική πρόληψη (εμβόλια). Για το λόγο αυτό στη συνέχεια θα αναφερθούμε σχεδόν αποκλειστικά στη μικροβιακή μηνιγγίτιδα.
Ποια είναι τα πιο κοινά συμπτώματα Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι ο πονοκέφαλος, η αυχενική δυσκαμψία, ο πυρετός, ο βίαιος εμετός («ρουκετοειδής») και η δυσανεξία στο φως και στους θορύβους. Μερικές φορές συνοδεύεται από χαρακτηριστικό μικροκηλιδώδες εξάνθημα, όταν το αίτιο είναι ο μηνιγγιτιδόκοκκος το οποίο απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή γιατί μπορεί να εξελιχθεί ταχύτατα σε βαριά σηπτική κατάσταση. Αν η κλινική εικόνα συνοδεύεται από υπνηλία και διαταραχές του επιπέδου συνειδήσεως, τότε μιλάμε για μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Όπως λοιπόν φαίνεται, τα πιο πολλά συμπτώματα δεν είναι ειδικά, όταν όμως είναι ασυνήθιστα και έντονα, πρέπει να εγείρουν την κλινική υποψία των ιατρών προς τη διάγνωση (ή αποκλεισμό ) της μηνιγγίτιδας.
Ποια είναι τα συνήθη παθογόνα Τα πιο σημαντικά αίτια είναι ο πνευμονιόκοκκος, ο μηνιγγιτιδόκοκκος και ο αιμόφιλος ινφλουέντσας.
Διάγνωση – αντιμετώπιση Η έγκαιρη διάγνωση είναι καθοριστικής σημασίας για τη θεραπεία. Η πιο σημαντική εξέταση (μετά την κλινική εξέταση) είναι η οσφυονωτιαία παρακέντηση. Η έγκαιρη διάγνωση απαιτείται γιατί η νόσος μπορεί να εξελιχθεί ταχύτατα και να προκαλέσει:
Άμεσο θάνατο (σήψη, εγκολεασμό του στελέχους, αιμορραγίες κλπ.) Απώτερες χρόνιες νευρολογικές επιπλοκές (μετά τη θεραπεία). Η αντιμετώπιση είναι με κατάλληλα αντιβιοτικά. Και πάλι τονίζουμε την σπουδαιότητα της έγκαιρης χορήγησής τους. Αν ο ασθενής με υποψία βακτηριακής μηνιγγίτιδας πρόκειται να μεταφερθεί σε κάποια μονάδα υγείας (νοσοκομείο, κέντρο υγείας), η αντιβίωση πρέπει να χορηγηθεί άμεσα (εντός 20-30΄) και πριν ξεκινήσει ο ασθενής για το νοσοκομείο.
Προλήψεις και προφυλάξεις Εμβολιασμός. Με τα σύγχρονα εμβολιαστικά προγράμματα της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, η επίπτωση και η θνησιμότητα της βακτηριακής μηνιγγίτιδας έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Τα διαθέσιμα εμβόλια καλύπτουν τον αιμόφιλο (b) και όλα τα στελέχη μηνιγγιτιδοκόκκου (Β,Α,C,W,Y). Προφύλαξη περιβάλλοντος επιβεβαιωμένου κρούσματος . Αφορά μέτρα για τα άτομα που ήλθαν σε στενή επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα. Η μετάδοση δεν γίνεται αερογενώς αλλά από τον ρινοφάρυγγα που αποικίζεται από το μικρόβιο και μπορεί υπό προϋποθέσεις να προκαλέσει τη νόσο. Η μετάδοση και η εξάπλωση απαιτεί στενή επαφή και συγχρωτισμό, όπως σε στρατώνες, συμμαθητές στην ίδια τάξη, οικογενειακό περιβάλλον, ιατρονοσηλευτικό προσωπικό σε στενή επαφή με τον πάσχοντα, κλπ.
Η προφύλαξη συνίσταται στη χορήγηση βραχέων σχημάτων αντιβιοτικών από το στόμα στα άτομα που ήλθαν σε στενή επαφή ώστε να εξαλειφθεί η φορεία του ρινοφάρυγγα. Απολύμανση χώρων και περιβάλλοντος δεν απαιτείται.
Συμπερασματικά, η βακτηριακή μηνιγγίτιδα, μια από τις σοβαρότερες λοιμώξεις, μπορεί να ελεγχθεί και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την σωστή εμβολιαστική κάλυψη και την σωστή και έγκαιρη διάγνωση.
Η κατανάλωση καφέ και τσαγιού φαίνεται να συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου κεφαλής και τραχήλου.
Συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του στόματος και του λάρυγγα, όπως διαπιστώνει πρόσφατη ανάλυση δεδομένων.
Ερευνα για τσάι, καφέ και οφέλη σε καρκίνο Ο καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου είναι ο έβδομος πιο συχνός καρκίνος παγκοσμίως και τα ποσοστά αυξάνονται στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Στην έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας «Cancer», εξετάστηκαν δεδομένα από 14 μελέτες διαφορετικών επιστημόνων που συνδέονται με τη Διεθνή Κοινοπραξία Επιδημιολογίας του Καρκίνου Κεφαλής και Τραχήλου.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες σχετικά με 9.548 ασθενείς με καρκίνο κεφαλής και τραχήλου και 15.783 άτομα χωρίς καρκίνο. Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγια σχετικά με την προηγούμενη κατανάλωση καφέ με καφεΐνη ή χωρίς και τσαγιού.
Διαπιστώθηκε ότι σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν καφέ, οι συμμετέχοντες που έπιναν περισσότερα από τέσσερα φλιτζάνια καφέ με καφεΐνη ημερησίως είχαν 17% χαμηλότερες πιθανότητες να έχουν καρκίνο κεφαλής και τραχήλου συνολικά, 30% χαμηλότερες πιθανότητες να έχουν καρκίνο της στοματικής κοιλότητας και 22% χαμηλότερες πιθανότητες να έχουν καρκίνο στον λαιμό. Επίσης, η κατανάλωση τριών έως τεσσάρων φλιτζανιών καφέ με καφεΐνη συνδέθηκε με 41% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του υποφάρυγγα, ενός τύπου καρκίνου στο κάτω μέρος του λαιμού.
Η κατανάλωση καφέ χωρίς καφεΐνη συσχετίστηκε με 25% χαμηλότερες πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου της στοματικής κοιλότητας. Η κατανάλωση ενός φλιτζανιού τσαγιού ή λιγότερο καθημερινά συνδέθηκε με 9% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου κεφαλής και τραχήλου και 27% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του υποφάρυγγα. Αντίθετα, η κατανάλωση άνω του ενός φλιτζανιού συνδέθηκε με 38% υψηλότερες πιθανότητες καρκίνου του λάρυγγα.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι, καθώς οι συνήθειες του καφέ και του τσαγιού είναι αρκετά περίπλοκες, τα ευρήματα αυτά αναδεικνύουν την ανάγκη για περισσότερα δεδομένα και περαιτέρω μελέτες γύρω από τον αντίκτυπο που μπορεί να έχουν ο καφές και το τσάι στη μείωση του κινδύνου καρκίνου.
Η έκβαση ασθενών με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο εξαρτάται αφενός από την ταχύτερη δυνατή αναγνώριση των συμπτωμάτων και τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο και αφετέρου την εντός νοσοκομείου άμεση διερεύνηση τους, με σκοπό την επιβεβαίωση της ύπαρξης ισχαιμίας του εγκεφαλικού ιστού και την αναγνώριση του αιτίου που την προκαλεί.
Και στα δύο αυτά στάδια, ο χρόνος αποτελεί τον πλέον καθοριστικό προγνωστικό παράγοντα γιατί σε κάθε λεπτό που ο εγκέφαλος παραμένει χωρίς αιματική παροχή σχεδόν 2 εκατομμύρια κύτταρα νεκρώνουν.
Η θρομβόλυση και η μηχανική θρομβεκτομή, αποτελούν τις θεραπευτικές επιλογές που έχουν θεαματικά βελτιώσει την πορεία της νόσου τα τελευταία χρόνια. Αναφορικά με την ασφάλεια της ενδοφλέβιας χορήγησης θρομβολυτικών φαρμάκων, υπάρχει ένα χρονικό παράθυρο 4.5 ωρών από την εγκατάσταση των συμπτωμάτων εγκεφαλικού επεισοδίου μέχρι την έναρξη χορήγησής τους. Το αντίστοιχο χρονικό διάστημα για τη διενέργεια μηχανικής θρομβεκτομής φτάνει τις 6 ώρες, με την προϋπόθεση ότι έχει προηγουμένως επιβεβαιωθεί απεικονιστικά η απόφραξη μείζονος αρτηριακού κλάδου του εγκεφάλου. Τα αυστηρά αυτά χρονικά όρια περιορίζουν σημαντικά τον αριθμό των ασθενών που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις ανωτέρω θεραπείες. Υπάρχουν όμως πολλές οριακές περιπτώσεις, όπως όταν τα συμπτώματα διαπιστώνονται κατά την αφύπνιση των ασθενών από το νυχτερινό τους ύπνο ή όταν δεν είναι οι ίδιοι ή οι συγγενείς τους σε θέση να μας πληροφορήσουν για την ακριβή ώρα εκδήλωσης του επεισοδίου. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ασθενών που λόγω της κατασκευής των αγγείων τους, έχουν καλή παράπλευρη κυκλοφορία και ως εκ τούτου παρουσιάζουν ακόμη και μετά από περισσότερες των 12 ωρών εγκεφαλικό ιστό που δεν έχει καταστραφεί και μπορεί να διασωθεί εφόσον με την κατάλληλη θεραπεία αποκατασταθεί άμεσα η αιμάτωση του.
Σε τέτοιες λοιπόν περιπτώσεις που ο απλός απεικονιστικός έλεγχος δεν είναι επαρκής, η εμπειρία του ιατρού παίζει σημαντικό ρόλο και ο χρόνος πιέζει δραματικά, ακριβώς εκεί η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να λύσει το γόρδιο δεσμό.
Τα καίρια ερωτήματα που εγείρονται τις πρώτες ώρες από την εγκατάσταση εγκεφαλικού επεισοδίου είναι αν υπάρχει οξεία ισχαιμία και ποια είναι ακριβώς η έκτασή της. Αντίστοιχα σημαντική είναι και η απάντηση στο ερώτημα εάν υπάρχει ακόμη βιώσιμος εγκεφαλικός ιστός, γνωστός και ως penumbra ή λυκοφωτική ζώνη, γεγονός που σημαίνει ότι η θεραπευτική παρέμβαση έχει νόημα ακόμη και μετά την πάροδο των 4.5 και 6 ωρών, καθώς και σε περιπτώσεις άγνωστου χρόνου εγκατάστασης της ισχαιμίας. Τέλος, η επιβεβαίωση της παρουσίας θρόμβου που προκαλεί απόφραξη μεγάλης εγκεφαλικής αρτηρίας επιτρέπει την άμεση κινητοποίηση της ομάδας μηχανικής θρομβεκτομής.
Σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα δίνουν πλέον απάντηση σύγχρονες εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Ένα από τα διεθνώς πιο διαδεδομένα τέτοια λογισμικά συστήματα είναι το Brainomix 360 , το οποίο πρόσφατα εγκαταστάθηκε στο Τμήμα Αξονικής και Μαγνητικής Τομογραφίας του ΥΓΕΙΑ. Αξιοποιώντας τα δεδομένα μιας συμβατικής αξονικής τομογραφίας εγκεφάλου με ενδοφλέβια χορήγηση σκιαγραφικού, το Brainomix 360 παρέχει εντός 3 μόλις λεπτών στον κλινικό ιατρό πολύτιμες πληροφορίες. Απεικονίζοντας με μεγάλη ακρίβεια τόσο την περιοχή του ισχαιμικού εμφράκτου όσο και της penumbra και ανιχνεύοντας αξιόπιστα την ύπαρξη θρόμβου που εμποδίζει την αιμάτωση του εγκεφάλου, αποτελεί εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια του γιατρού που καλείται να πάρει άμεσα αποφάσεις για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση ασθενών με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Με τον τρόπο αυτό, είναι σίγουρο ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των ασθενών που θα αντιμετωπιστούν με τη χορήγηση ενδοφλέβιας θρομβόλυσης ή τη με τη διενέργεια μηχανικής θρομβεκτομής ακόμη κι εκτός των γνωστών χρονικών παραθύρων. Ίσως όμως πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης θα πετύχουμε την σωστή επιλογή της κατάλληλης θεραπείας για τον κατάλληλο ασθενή. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλίσουμε όχι μόνο μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην προσπάθεια περιορισμού της οξείας ισχαιμικής βλάβης του εγκεφάλου.
Η «Μελαγχολία των Χριστουγέννων» αποτελεί αντικείμενο μελέτης κορυφαίων ινστιτούτων και οργανισμών. Πρόσφατα η Αμερικάνικη Ψυχολογική Εταιρεία παρουσίασε τα αποτελέσματα έρευνας του 2023 που έδειξαν ότι για το 43% των ανθρώπων το άγχος η λύπη και η στεναχώρια στέκονται εμπόδια στο να απολαύσουν πλήρως τις γιορτές ενώ πάνω από 40% δήλωσε ότι παρατηρεί μια συναισθηματική ένταση να αυξάνεται αυτή την γιορτινή περίοδο.
Τα παραπάνω αποτελούν μεταξύ άλλων τον όρο «μελαγχολία των Χριστουγέννων» που συζητιέται όλο και περισσότερο όσο πλησιάζουμε στις γιορτές. Γιατί αν και αυτές οι ημέρες θα έπρεπε να είναι ημέρες ξεγνοιασιάς, ηρεμίας και διασκέδασης εν τούτοις εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο τη βιώνουν ως μια από τις δυσκολότερες περιόδους του έτους
Τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν το τέλος της χρονιάς -Οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με έναν απολογισμό «Η αντίθεση μεταξύ των εξωτερικών κοινωνικών επιταγών και της δικιάς μας εσωτερικής πραγματικότητας δύναται να προκαλέσει αυτό που ονομάζουμε μελαγχολία των Χριστουγέννων (στα αγγλικά χρησιμοποιείται ο όρος Christmas blues). Ένα μελαγχολικό συναίσθημα το οποίο μπορεί να συνοδεύεται από: πεσμένη διάθεση, έλλειψη ενέργειας, διαταραχές του ύπνου,αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ, θλίψη, μοναξιά, απόγνωση, ενώ μπορεί ακόμη, να υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που να αισθάνονται βάρος για τους οικείους τους.
Μην ξεχνάμε ακόμη, ότι τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν το τέλος του ημερολογιακού έτους, κάτι που φέρνει αρκετούς ανθρώπους αντιμέτωπους με τον απολογισμό της χρονιάς που μας αποχαιρετά. Πέτυχα τους στόχους μου; Ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες που είχα θέσει για τον εαυτό μου πριν από έναν χρόνο; Αν όχι, γιατί δεν τα κατάφερα; Θα τα πάω καλύτερα το επόμενο έτος; Η μελαγχολία των Χριστουγέννων συναντάται επίσης σε ανθρώπους που είναι μόνοι τους στις γιορτές, είτε επειδή αδυνατούν να βρεθούν δίπλα στους οικείους τους, είτε επειδή έχουν βιώσει απώλειες αγαπημένων τους προσώπων και δεν τους έχουν πια μαζί τους.
Παρατηρείται ότι άνθρωποι οι οποίοι αντιμετωπίζουν συναισθηματικές διαταραχές, όπως είναι η κατάθλιψη, είναι πιθανό να έχουν μια συναισθηματική επιβάρυνση κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Στην Ψυχιατρική Κοινότητα υπάρχει ο όρος “Εποχιακή Συναισθηματική Διαταραχή” για να περιγράψει την κατάσταση εκείνη που τα καταθλιπτικά συμπτώματα σε άτομα με Καταθλιπτικές Διαταραχές εντείνονται μια συγκεκριμένη εποχή του έτους.Να τονίσουμε πως παρότι σε ορισμένους ανθρώπους οι γιορτές ενδέχεται να προκαλέσουν ψυχική πίεση, εντούτοις –σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Αυτοκτονιών της ΚΛΙΜΑΚΑ– οι αυτοκτονίες δεν αυξάνονται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, αντιθέτως μάλιστα, φαίνεται ότι μειώνονται»
Υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει εκείνος που βιώνει τη μελαγχολία των Χριστουγέννων; Ή απλά περιμένει να περάσουν οι γιορτινές ημέρες και να ξαναμπεί στην ρουτίνα της καθημερινότητάς του.
«Να είμαστε ειλικρινείς με τον συναισθηματικό μας κόσμο και να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχει σωστά και λάθος συναίσθημα, παρά μόνο ευχάριστο και δυσάρεστο» «Δυσάρεστο συναίσθημα δεν σημαίνει λάθος, επομένως να αποδεχτούμε και να επιτρέψουμε σε όλα μας τα συναισθήματα να εκφραστούν, δίχως φόβο ή ντροπή. Να μιλήσουμε ανοιχτά και καθαρά στους φίλους μας και στην οικογένειά μας. Δεν βοηθάει την ψυχική μας διάθεση να υποκρινόμαστε με χαμόγελα τα οποία δεν βγαίνουν αυθόρμητα και πηγαία. Σημαντικό επίσης είναι ότι εάν τα συμπτώματα είναι έντονα, η συζήτηση με έναν επαγγελματία υγείας ίσως κρίνεται απαραίτητη».
Αν οι ίδιοι δεν νιώθουμε ή δεν αντιμετωπίζουν την μελαγχολία των Χριστουγέννων, αλλά βλέπουμε έναν άνθρωπο στο περιβάλλον μας να έχει τις ενδείξεις αυτού του όρου τότε στην περίπτωση αυτή, καλό θα είναι να τον προσεγγίσουμε με συμπόνοια και κατανόηση.
«Ας δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο να επιτρέπεται σε όλους να είναι ο εαυτός τους. Ας δώσουμε χώρο ώστε να εκφραστεί η ποικιλία και η πολυπλοκότητα των συναισθημάτων, χωρίς κριτική, αντανακλώντας το μήνυμα ότι όλα τα συναισθήματα είναι καλοδεχούμενα και ότι προτιμάμε να βλέπουμε την αληθινή πλευρά του συνανθρώπου μας, παρά ένα ψεύτικο -όσο χαρούμενο και αν είναι- προσωπείο. Το θαύμα των Χριστουγέννων ας μην είναι μια καταναγκαστική ευτυχία, αλλά μια ευκαιρία για ένα ζεστό, εγκάρδιο περιβάλλον μέσα στο οποίο κανείς δεν θα πιέζεται να είναι χαρούμενος, αλλά όλοι θα είναι αυθόρμητοι, ειλικρινείς, αυθεντικοί»
Μελέτη διαπίστωσε ποια είναι τα δύο επαγγέλματα που θα μπορούσαν να προστατεύσουν από το Αλτσχάιμερ, μια χρόνια νευροεκφυλιστική νόσο.
Σύμφωνα με αυτή, οι οδηγοί ταξί και ασθενοφόρων διατρέχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο να πεθάνουν από Αλτσχάιμερ σε σύγκριση με περισσότερα από 400 διαφορετικά επαγγέλματα. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για άλλες παρόμοιες εργασίες όπως οι πιλότοι ή καπετάνιοι.
Τα αποτελέσματα οδήγησαν τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι η διανοητική άσκηση του σχεδιασμού μιας διαδρομής στο μυαλό είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη μείωση του κινδύνου Αλτσχάιμερ. Σύμφωνα με τη θεωρία τους, ο ιππόκαμπος, το μέρος του εγκεφάλου που είναι κρίσιμο για τη μνήμη, είναι το ίδιο τμήμα που είναι υπεύθυνο για την αίσθηση της κατεύθυνσης και της πλοήγησης. Οι οδηγοί ταξί και ασθενοφόρων έχει αποδειχθεί σε παλαιότερες μελέτες ότι έχουν ιδιαίτερα καλά ανεπτυγμένο ιππόκαμπο, ακόμη και όταν γερνούν.
«Είναι σημαντικό να εξετάσουμε πώς τα επαγγέλματα μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο θανάτου από τη νόσο του Αλτσχάιμερ και εάν τυχόν γνωστικές δραστηριότητες μπορούν να είναι δυνητικά προληπτικές», είπε ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Anupam Jena, γιατρός στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.
Πώς έγινε η έρευνα για το Αλτσχάιμερ Τα νέα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο British Medical Journal. Η ομάδα συγκέντρωσε δεδομένα από το Εθνικό Σύστημα Ζωτικών Στατιστικών των ΗΠΑ, περισσότερων από 8,9 εκατομμυρίων ανθρώπων που πέθαναν τα έτη 2020-2022. Από αυτούς τους θανάτους, περίπου 348.328 αποδόθηκαν σε Αλτσχάιμερ.
Εξέτασαν τα ποσοστά της νόσου μεταξύ 443 επαγγελμάτων, συμπεριλαμβανομένων οδηγών λεωφορείων, πιλότων αεροσκαφών, καπετάνιων πλοίων και δασκάλων.
Επίσης, έλαβαν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, η φυλή, η εθνικότητα και το επίπεδο εκπαίδευσης, και έλεγξαν αυτά τα δημογραφικά στοιχεία κατά την ανάλυση των δεδομένων. Διαπίστωσαν ότι κατά μέσο όρο, το 3,88% των ατόμων που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη πέθαναν από τη νόσο Αλτχάιμερ. Στο πλαίσιο αυτό, το Αλτχάιμερ σκότωσε περίπου το 2,7% των καπετάνιων και το 4,5% των πιλότων, το 1% των οδηγών ταξί και το 0,7% των οδηγών ασθενοφόρων.
Η έρευνα δεν περιέλαβε πληροφορίες σχετικά με το ποιες θέσεις εργασίας έχουν τις περισσότερες διαγνώσεις άνοιας, ούτε έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία για κάθε εργασία. Όμως, σύμφωνα με τα γραφήματα τους, σε ορισμένες θέσεις εργασίας, σχεδόν το 8% των θανάτων αποδόθηκε στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Η διαφορά μεταξύ των αποτελεσμάτων για τους οδηγούς-πλοηγούς σε σχέση με άλλους επαγγελματίες στον κλάδο των μεταφορών οδήγησε τους ερευνητές να στρέψουν το βλέμμα τους σε μια περιοχή του εγκεφάλου: τον ιππόκαμπο.
Παλαιότερη, επιδραστική έρευνα που διεξήχθη από το University College του Λονδίνου, εξέτασε τους εγκεφάλους οδηγών ταξί αφού είχαν πεθάνει και διαπίστωσε ότι αυτή η περιοχή του εγκεφάλου, υπεύθυνη για τον χωρικό συλλογισμό και τη μνήμη, ήταν ιδιαίτερα ανθεκτική στους οδηγούς ταξί σε σύγκριση με άλλα επαγγέλματα.
Τα διευθυντικά στελέχη, ένα από τα λίγα επαγγέλματα για τα οποία η έρευνα περιελάμβανε δεδομένα, κατατάσσονται στη μέση – με περίπου το 4% αυτών των ατόμων να πεθαίνουν από Αλτσχάιμερ.
Η διαφορά μεταξύ των αποτελεσμάτων για τους οδικούς πλοηγούς έναντι άλλων επαγγελματιών στον κλάδο των μεταφορών οδήγησε τους ερευνητές να κοιτάξουν προς μια περιοχή του εγκεφάλου: τον ιππόκαμπο.
Παλαιότερη, σημαντική έρευνα που διεξήχθη από το University College του Λονδίνου, εξέτασε τους εγκεφάλους των οδηγών ταξί μετά το πέρας τους, είχε βρει ότι αυτή η περιοχή του εγκεφάλου, υπεύθυνη για τη χωρική λογική και τη μνήμη, ήταν ιδιαίτερα ισχυρή στους οδηγούς ταξί σε σύγκριση με άλλα επαγγέλματα.
Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, χάνουν ένα μέρος του όγκου του εγκεφαλικού ιστού τους, κάτι που μπορεί να συσχετίζεται με ορισμένες από τις αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
Αλλά στη νόσο του Αλτσχάιμερ, ο ιστός εξαφανίζεται μαζικά, αντί για μικρές, ελάχιστα αισθητές δόσεις, όπως στη φυσιολογική γήρανση.
Ίσως ενισχύοντας συνεχώς τις συνδέσεις σε αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, οι οδηγοί ταξί και ασθενοφόρων κάνουν τον εγκέφαλό τους πιο ανθεκτικό στη διαδικασία του Αλτσχάιμερ.
Ωστόσο, σημείωσε ο Δρ Jena, είναι δύσκολο να πούμε εάν τα αποτελέσματα που είδαν στη μελέτη είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της δουλειάς. Τόνισε επίσης ότι η μελέτη τους θα πρέπει να λειτουργήσει ως σημείο εκκίνησης για περαιτέρω έρευνα, όχι ως «συμπερασματική».
Ομοίως, άλλοι επιστήμονες που δεν συμμετείχαν στη μελέτη εξέφρασαν αμφιβολίες ότι αυτά τα αποτελέσματα σημαίνουν ότι το να έχεις μια συγκεκριμένη δουλειά μπορεί να σε προστατεύσει από την άνοια.
Ο «κανόνας των 5 δευτερολέπτων», δηλαδή ο αστικός μύθος για το φαγητό, σχετικά με το αν πρέπει να φάει κανείς κάτι που έπεσε στο πάτωμα ή όχι, καταρρίπτεται ή επιβεβαιώνεται τελικά;
«Δεν πρόκειται να το φας αυτό, έτσι;» ρωτάει ο φίλος σου, καθώς εσύ προσπαθείς να πιάσεις το μπισκότο που μόλις σου έπεσε στο πάτωμα. «Ο κανόνας των πέντε δευτερολέπτων!» υποστηρίζεις, πριν βάλεις το μπισκότο στο στόμα σου.
Σύμφωνα με αυτή τη δημοφιλή πεποίθηση, αν σας πέσει ένα κομμάτι φαγητού στο πάτωμα και το σηκώσετε σε λιγότερο από πέντε δευτερόλεπτα, τότε είναι ασφαλές να το φάτε. Η υπόθεση είναι ότι τα βακτήρια στο πάτωμα δεν έχουν αρκετό χρόνο για να πηδήξουν και να μολύνουν το φαγητό σας. Είναι όμως αλήθεια;
Η επιστήμη αποφάνθηκε Το 2003, η Jillian Clarke, τελειόφοιτη στο Chicago High School for Agricultural Sciences στο Ιλινόις, έθεσε τον κανόνα των πέντε δευτερολέπτων σε μια πολύ ωραία δοκιμασία.
Εμβολίασε δύο τύπους πλακιδίων -μαλακά και τραχιά- με Escherichia coli και έριξε μπισκότα πάνω στα πλακίδια για πέντε δευτερόλεπτα. Η Clarke και οι συνεργάτες της είδαν ότι τα βακτήρια μεταφέρονταν στα τρόφιμα πολύ γρήγορα, ακόμη και σε μόλις πέντε δευτερόλεπτα, αμφισβητώντας έτσι τη δημοφιλή πεποίθηση. Άρα, δεν ήταν ασφαλές να τρώμε κάτι που έπεσε κάτω, ακόμη και αν το μαζεύαμε μέσα σε 5 δευτερόλεπτα.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο επιστήμονας τροφίμων Paul Dawson και οι φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο Clemson της Νότιας Καρολίνας δοκίμασαν επίσης τον κανόνα των πέντε δευτερολέπτων και δημοσίευσαν τα αποτελέσματά τους στο Journal of Applied Microbiology.
Όταν έριξαν λουκάνικο πάνω σε ένα κομμάτι πλακάκι μολυσμένο με Salmonella typhimurium, πάνω από το 99% των βακτηρίων μεταφέρθηκε από το πλακάκι σε αυτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα ή λιγότερο. «Ο κανόνας των πέντε δευτερολέπτων ήταν απλώς ανοησίες», κατέληξε ο Dawson.
Η αναζωπύρωση της συζήτησης
Αλλά το 2014, ο καθηγητής μικροβιολογίας Anthony Hilton και οι φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο Aston στο Ηνωμένο Βασίλειο αναζωπύρωσαν τη συζήτηση. Μελέτησαν τη μεταφορά E. coli και Staphylococcus aureus από διάφορους τύπους δαπέδων εσωτερικών χώρων (χαλί, laminate και πλακάκια) σε φρυγανιές, ζυμαρικά, μπισκότα και ένα κολλώδες γλυκό, με χρόνους επαφής που κυμαίνονταν μεταξύ τριών και 30 δευτερολέπτων.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματά τους, όσο περισσότερο χρόνο ένα κομμάτι φαγητού βρισκόταν σε επαφή με το δάπεδο τόσο πιο πιθανό ήταν να περιέχει βακτήρια. Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως απόδειξη υπέρ του κανόνα των πέντε δευτερολέπτων, σημείωσε ο Hilton, αλλά δεν ήταν πειστικό.
Αυτό ώθησε τον καθηγητή επιστήμης τροφίμων Donald Schaffner και τη μεταπτυχιακή του φοιτήτρια Robyn C. Miranda στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο Νιου Τζέρσεϊ να διεξάγουν μια αυστηρή μελέτη σχετικά με την εγκυρότητα του κανόνα των πέντε δευτερολέπτων, την οποία δημοσίευσαν στο περιοδικό Applied and Environmental Microbiology.
Εξέτασαν τη μεταφορά βακτηρίων σε τέσσερα διαφορετικά τρόφιμα (καρπούζι, ψωμί, ψωμί με βούτυρο και τσίχλες) όταν έπεσαν σε τέσσερις διαφορετικές επιφάνειες (ανοξείδωτο ατσάλι, κεραμικά πλακίδια, ξύλο και χαλί) μολυσμένες με Enterobacter aerogenes.
Αναλύοντας τη μεταφορά βακτηρίων σε χρόνο 1, 5, 30 και 300 δευτερολέπτων, διαπίστωσαν ότι οι μεγαλύτεροι χρόνοι επαφής είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερη μεταφορά, αλλά κάποια μεταφορά πραγματοποιήθηκε μέχρι και «ακαριαία», μετά από λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο, καταρρίπτοντας έτσι μια για πάντα τον κανόνα των πέντε δευτερολέπτων.
Οι κρίσιμοι παράγοντες επιμόλυνσης
Η πιθανότητα να αρρωστήσετε μετά την κατανάλωση φαγητού που έχει αγγίξει το πάτωμα εξαρτάται από παράγοντες όπως το πόσο μολυσμένο είναι το πάτωμα και το είδος των βακτηρίων που υπάρχουν.
«Με βάση τις μελέτες μας, το πάτωμα της κουζίνας είναι ένα από τα πιο μικροβιακά σημεία στο σπίτι» λέει στο Popular Science ο Charles P. Gerba, μικροβιολόγος και καθηγητής ιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, «η κουζίνα είναι στην πραγματικότητα πιο μικροβιακή από την τουαλέτα του σπιτιού», πρόσθεσε.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, σε σύγκριση με άλλα δωμάτια ενός σπιτιού, η κουζίνα δέχεται πολλά μικρόβια που φέρνουν τα ανθρώπινα πόδια, ενώ τα υπολείμματα φαγητού που πέφτουν συχνά στο πάτωμα δημιουργούν με τη σειρά τους ένα ιδανικό έδαφος αναπαραγωγής για τα βακτήρια. Ενώ τα περισσότερα από τα βακτήρια που παραμονεύουν στα δάπεδα της κουζίνας είναι ακίνδυνα, ορισμένα, όπως το Clostridium, το Campylobacter, η Salmonella και η Escherichia,μπορούν να προκαλέσουν τροφική δηλητηρίαση.
Αν, απλώς, μισείτε να πετάτε τα τρόφιμα, υπάρχουν ασφαλέστερες επιλογές από το να βασίζεστε στον κανόνα των πέντε δευτερολέπτων. Το ξέπλυμα των τροφών που έχουν πέσει μπορεί να μειώσει τη μόλυνση – αν και η μέθοδος αυτή δεν είναι αλάνθαστη.
«Το ξέπλυμα είναι μια καλή ιδέα αν πρόκειται για φρούτα ή λαχανικά, αλλά είναι πιο δύσκολο να ξεπλύνετε τα μικρόβια από το κρέας λόγω της πιο τραχιάς επιφάνειας», δήλωσε ο Gerba. «Θα πρέπει επίσης να ξεπλένετε τα τρόφιμα αν πέσουν μέσα στο νεροχύτη της κουζίνας, καθώς είναι επίσης πολύ μικροβιακά λόγω της υγρασίας στο νεροχύτη», πρότεινε.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα μπείτε στον πειρασμό να φάτε το μπισκότο που μόλις σας έπεσε, να θυμάστε: τα βακτήρια κινούνται ΠΟΛΥ γρήγορα. Όσο πεινασμένοι κι αν είστε, θέλετε πραγματικά να φάτε ένα μπισκότο που είναι μολυσμένο με σαλμονέλα;
Η ανάπτυξη ενός πολλά υποσχόμενου νέου ενέσιμου φαρμάκου, της λενακαπαβίρης, προλαμβάνει τη μόλυνση από τον ιό HIV.
Το φάρμακο χαρακτηρίζεται από το περιοδικό Science ως «το επίτευγμα της χρονιάς» για το 2024.
Παρά τις εξελίξεις δεκαετιών ο HIV εξακολουθεί να μολύνει περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα ετησίως. Το νέο φάρμακο προσφέρει ελπίδα παρέχοντας έξι μήνες προστασίας έπειτα από κάθε ένεση.
Τι εδειξαν οι κλινικές δοκιμές για το φάρμακο για τον HIV Οι κλινικές δοκιμές απέδειξαν την αξιοσημείωτη αποτελεσματικότητα του φαρμάκου, παρέχοντας 100% προστασία σε έφηβες και γυναίκες στην Αφρική και 99,9% σε ομάδες διαφορετικών φύλων σε όλες τις ηπείρους.
Η επιτυχία του συγκεκριμένου φαρμάκου οφείλεται σε πρωτοποριακή έρευνα σχετικά με την πρωτεΐνη καψίδιο του HIV, η οποία προστατεύει το γενετικό υλικό του ιού. Κάνοντας άκαμπτη αυτή την πρωτεΐνη, το φάρμακο εμποδίζει βασικά στάδια της αντιγραφής του ιού. Σημειώνεται ότι αυτός ο μηχανισμός θα μπορούσε να εμπνεύσει θεραπείες και για άλλες ιογενείς ασθένειες.
Ωστόσο, την ώρα που η κανονιστική έγκριση του φαρμάκου αναμένεται μέχρι το 2025, υπογραμμίζεται ότι η παγκόσμια επιτυχία του εξαρτάται από την οικονομική προσιτότητα, τις συμφωνίες παραγωγής του και τις ισχυρές υποδομές υγείας.
Στην Πάδοβα της βόρειας Ιταλίας πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεταμόσχευση στον κόσμο «παλλόμενης καρδιάς».
Η συγκεκριμένη μεταμόσχευση πραγματοποιήθηκε πριν από δύο εβδομάδες, αλλά η είδηση ανακοινώθηκε σήμερα.
Λήπτης είναι ένας 65χρονος, ο οποίος πάσχει από καρδιοπάθεια λόγω ισχαιμίας.
Μέχρι τώρα, κατά τις μεταμοσχεύσεις η καρδιά σταματούσε να χτυπά, αλλά χάρη σε αυτήν τη νέα τεχνική θα εξασφαλίζεται η ταχύτερη ανάρρωση του λήπτη και μια πιο ικανοποιητική καρδιακή λειτουργία, χωρίς κυτταρική ζημιά.
Οι επιστήμονες εξήγησαν πως στην Πάδοβα η καρδιά ξανάρχισε να χτυπά με τη βοήθεια μηχανικής υποστήριξης, μόλις πραγματοποιήθηκε η λήψη της από νεκρό δότη, και ότι κατά τη διάρκεια της μεταμόσχευσης δεν σταμάτησε ποτέ να λειτουργεί.
Η μεταμόσχευση πραγματοποιήθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο της Πάδοβας από την ομάδα του καρδιοχειρουργού καθηγητή Τζίνο Τζερόζα. Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς εξελίσσεται ομαλά και αναμένεται να πάρει εξιτήριο πριν από τα Χριστούγεννα.
«Κάθε φορά που η καρδιά σταματά να χτυπά, προκαλείται μια ουσιαστική ζημιά. Αυτή η νέα τεχνική μπορεί στο εξής να χρησιμοποιηθεί και από άλλους χειρουργούς σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο καθηγητής Τζερόζα.
Το έτος 2020 ως δίσεχτο, φορτισμένο από την πανδημία COVID-19 , δίνει τροφή στην ανθρώπινη δεισιδαιμονία και πλέκονται σενάρια, σχετικά με τον κορονοïό [ή κορωνοïό ή κοροναïό] στον οποίο οφείλεται, απίστευτης ανευθυνότητας. Ο corona virus-κορονοïός που ονομάζεται έτσι λόγω του σχήματός του, έχει προσβάλει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, έχει προκαλέσει χιλιάδες βασανιστικούς θανάτους και έχει διχάσει την ανθρωπότητα αναφορικά με την ύπαρξή του, την προέλευσή του, την επικινδυνότητά του και την αντιμέτώπιση της λοίμωξης την οποία προκαλεί. Επειδή λέξεις όπως επιδημία, πανδημία, επιπολασμός, μικροβιοφορέας, μικρόβια, ιοί κ.ά. με αρνητι-κό πρόσημο δημιουργούν από ανησυχία και ανασφάλεια έως φόβο και πανικό στον πληθυσμό σκόπιμο είναι να δοθούν οι απαραίτητες διευκρινήσεις και να φανεί γιατί ο αναμενόμενος με αγωνία εμβολιασμός απέναντι στον κορονοïό, μαζί με τη χορήγηση των κατάλληλων φαρμάκων , είναι η παγκόσμια ελπίδα. Εννοείται πως εξαιρούνται οι οπαδοί -ευτυχώς λίγοι-του αντιεμβολιαστικού κινήματος οι οποίοι αδίκως υποστηρίζουν την κατάργηση των εμβολίων ακυρώνοντας τις επίπονες πολυχρόνιες προσπάθειες των επιστημόνων καθώς και το γεγονός πως τα εμβόλια σώζουν ζωές.
Τα λοιμώδη [μεταδοτικά μολυσματικά] νοσήματα οφείλονται στα μικρόβια,δηλ.
σε μικροσκοπικούς μικροοργανισμούς φυτικής ή ζωικής προέλευσης,αόρατους
με γυμνό οφθαλμό.Με την ανακάλυψη των μικροβίων στα μέσα του 19ου αιώνα
από τον L. Pasteur και τον R. Koch και τη διατύπωση της μικροβιακής θεωρίας των νόσων δημιουργήθηκε η εσφαλμένη εντύπωση ότι οι έννοιες μικρόβια και αρρώστια είναι ταυτόσημες. Όμως οι περισσότεροι μικροοργανισμοί δεν είναι παθογόνοι. Τον άνθρωπο και πολλούς μεγαλοοργανισμούς περιβάλλουν χιλιάδες είδη μικροβίων[βακτήρια, ιοί, μύκητες] , λίγα όμως είναι νοσογόνα. Ένας μεγάλος αριθμός ζει μαζί τους, με διάφορες σχέσεις, χωρίς να προκαλεί πάντα ασθένεια. Με άλλα λόγια υπάρχουν μικρόβια παθογόνα, μη παθογόνα ή σαπροφυτικά και δυνητικά παθογόνα. Τυπικό παράδειγμα είναι τα μικρόβια της φυσιολογικής χλωρίδας του ανθρώπου τα οποία αποτελούν σύνολο μικροοργανισμών οι οποίοι ζουν και πολλαπλασιάζονται στο δέρμα, στις διάφορες κοιλότητες και στους βλεννογόνους του ανθρώπου [κόλπος, ουρήθρα, έξω ακουστικός πόρος, ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, λάρυγγας, γαστρεντερικό σύστημα].
Μικροβιαιμία ονομάζεται η κυκλοφορία στο αίμα παθογόνων ή μη μικροβίων, ιαιμία η κυκλοφορία ιών και σηψαιμία είναι η μικροβιαιμία που συνοδεύεται από τοπικά φαινόμενα [πυρετός, ρίγος].
Τα μικρόβια απειλούν τον οργανισμό με μόλυνση ή με καταστροφή από τις βακτηριοτοξίνες που εκκρίνουν και χαρακτηρίζονται ως αντιγόνα[ Ag] Διαθέ- τουν επιθετικό εξοπλισμό για να υπερνικήσουν τις αμυντικές δυνάμεις του ορ-γανισμού, όπως αιμολυσίνες, λευκοκτονίνες και πολλά τοξικά ένζυμα. Όλοι οι οργανισμοί δεν μολύνονται στον ίδιο βαθμό. Εξαρτάται από το είδος, από τα όργανα όπου θα εγκατασταθούν τα μικρόβια ώστε να προκληθεί μόλυνση και από την αντίσταση του οργανισμού. Αναμόλυνση είναι η μόλυνση από το ίδιο μικρόβιο, επιμόλυνση από άλλο μικρόβιο και αυτομόλυνση από τα δυνητικά μικρόβια μέσα στον οργανισμό, όπως είναι αυτά της φυσιολογικής χλωρίδας.
Τα παθογόνα μικρόβια και οι ιοί προέρχονται από διάφορες πηγές μόλυνσης, με κύριες πύλες εισόδου το δέρμα και τους βλεννογόνους , οι οποίες είναι:
1.Οι ασθενείς οργανισμοί. Μολύνουν με τα ούρα, τα κόπρανα, τον σίελο, τα πτύελα.
2.Οι υγιείς οργανισμοί αλλά μικροβιοφόροι. Χωρίς να πάσχουν μολύνουν άλλα άτομα και προκαλούν νόσο. Διακρίνονται σε αυτούς που αναρρωνύουν από κά-ποιο λοιμώδες νόημα και στους υγιείς φορείς των μικροβίων.
Επιδημία είναι η εμφάνιση πολλών κρουσμάτων μιας λοιμώδους νόσου στον ίδιο τόπο και στο ίδιο χρονικό διάστημα. Μεγάλες επιδημίες που μεταδίδονται γρήγορα από μια περιοχή στην άλλη και από μια χώρα στην άλλη ονομάζονται πανδημίες. Ενδημικά είναι εκείνα τα λοιμώδη νοσήματα που υπάρχουν συνήθως σε μια χώρα. Ορισμένα νοσήματα π.χ. όπως η λύσσα ή ο τέτανος εμφανίζονται σε μεμονωμένα άτομα ως σποραδικά κρούσματα και δεν μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Τα κύτταρα τα οποία αναγνωρίζουν τα αντιγόνα και αντιδρούν μαζί τους είναι τα λεμφοκύτταρα Α και Β με διαφορετική ανοαοαπάντηση. Όταν φτάσει ένα α-ντιγόνο στους ιστούς τα Β λεμφοκύτταρα διαιρούνται πολλές φορές για να σχη- ματίσουν έναν κλώνο όμοιων κυττάρων στο αίμα. Τα κύτταρα του πλάσματος απελευθερώνουν πρωτεΐνες, τις ανοσοσφαιρίνες, γνωστές και ως αντισώματα. Τα αντισώματα κυκλοφορούν στο αίμα και ενώνονται με τα αντιγόνα για να εξουδετερώσουν τη δράση τους και να τα καταστρέψουν. Όταν εξαλειφθούν τα αντιγόνα εξαφανίζονται και αυτά, παραμένουν όμως μερικά ως κύτταρα μνήμης. Αν υπάρξει δεύτερη έκθεση στα αντιγόνα τα μνημονικά κύτταρα ”θυμούνται”, απελευθερώνουν αντισώματα και έτσι επιτυγχάνεται η ανοσοποίηση του οργανισμού.
Η ανοσία μπορεί να είναι:
-Φυσική ή αυτόματη, όταν παρέχεται από τη μητέρα στο έμβρυο ή μετά από νόσηση.
-Τεχνητή ή ενεργητική μετά από εμβολιασμό
-Παθητική, με τη χορήγηση έτοιμων αντισωμάτων [οροθεραπεία]
Σύμφωνα με την ελληνική Φαρμακοποία ΙΙΙ* αλλά και την παγκόσμια βιβλιογραφία ”εμβόλια-vaccina”είναι προïόντα προικισμένα με αντιγονική ιδιότητα. Προορίζονται για την πρόκληση ενεργητικής ανοσοποίησης εναντίον λοιμωδών νόσων τις οποίες προκαλούν παθογόνοι μικροοργανισμοί.
——————–
*Με τον όρο Φαρμακοποιία υπονοούνται δύο πράγματα. Το ένα είναι η πράξη του ”ποιείν”φάρμακα και το άλλο είναι η κωδικοποίηση όλων των πρώτων υλών
δραστικών και αδρανών, για την παρασκευή των φαρμάκων και των φαρμακομορφών, καθώς και των μεθόδων, των κανόνων και των ελέγχων που διέπουν την παρασκευή αυτή. Σήμερα, η κωδικοποίηση αυτή είναι έγγραφη, έχει σχήμα συνήθως ογκώδους βιβλίου και αποτελεί επίσημο κρατικό εγχειρίδιο.
Παρασκευάζονται από σχιζομύκητες, ρικέτσιες ή ιούς από ζωντανούς ή νεκρούς
μικροοργανισμούς ή από ανατοξίνες [πρόκειται για τοξίνες των οποίων η τοξική
ενέργεια έχει ελαττωθεί, σε μεγάλο βαθμό, με φυσικά ή χημικά μέσα ή έχει εξαφανισθεί τελείως χωρίς να καταστραφεί η ανοσοποιητική τους ενέργεια. Διακρίνονται σε φυτοτοξίνες, ζωοτοξίνες,ενδο- και έξω- μικροβιοτοξίνες και α-
φλατοξίνες. Δρουν ως αντιγόνα. Επίσης ονομάζονται και τοξοειδή.] Παρασκευάζονται έτσι ώστε να διατηρείται το ειδικό αντιγόνο με τη φαρμα- κομορφή αιωρήματος ή διαλύματος ,με διαλύτη ισότονο διάλυμα χλωριούχου Νατρίου ή κάποια σύνθετη υγρή ουσία. Το τελικό προïόν διανέμεται κάτω από άσηπτες συνθήκες σε στείρους περιέκτες , κλεισμένους αεροστεγώς με ή χωρίς μικροβιοκτόνο. Η εναποθήκευση γίνεται μακριά από το φως, σε θερμοκρασία 2-10˚C. Χορηγούνται παρεντερικά με ενδοδερμική ή υποδόρια ένεση με εξαίρεση αυτό της πολυομυελίτιδας [SABIN] το οποίο χορηγείται και από το στόμα. Η χρήση εμβολίων χωρίς τους αναγκαίους ελέγχους εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους.
Σύμφωνα με το Εθνικό Συνταγολόγιο ένα εμβόλιο πρέπει να πληροί τις εξής προδιαγραφές:
-Να μην προκαλεί νόσο ή σοβαρές παρενέργειες.
-Να εξασφαλίζει μακροχρόνια ανοσία , αν είναι δυνατόν εφόρου ζωής.
-Να μην μεταδίδει ο εμβολιαζόμενος τη νόσο.
-Να παρασκευάζεται σχετικά εύκολα και να είναι δυνατή η μέτρηση των αντισωμάτων.
Γίνεται αναφορά στις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων οι οποίες συνήθως είναι ελαφράς ή μέτριας έντασης, όπως πυρετός, πόνος, ερυθρότητα στο σημεί-ο εμβολιασμού, καταβολή, εξάνθημα, κνησμός, αλλεργική αντίδραση.
Τα εμβόλια γίνονται προληπτικά για την αποφυγή νόσων όπως η παρωτίτιδα, η ιλαρά, η ερυθρά, η διφθερίτιδα, η ηπατίτιδα Β, ο τέτανος, η χολέρα, ο άνθρακας
η λύσσα,προκειμένου να επιτευχθεί ανοσία του πληθυσμού γενική.[ανοσία της αγέλης]. Για να θεωρηθούν αποτελεσματικά απαιτείται η παρέλευση ορισμένων εβδομάδων, ώστε να παραχθούν τα κατάλληλα αντισώματα και υπό την προϋ-πόθεση ότι το άτομο δεν νοσεί. Στην περίπτωση αυτή επιλέγεται η παθητική ανοσία , η χορήγηση δηλαδή έτοιμων αντισωμάτων με ορούς.
Το πρώτο βήμα στην παρασκευή ενός εμβολίου ,είτε προορίζεται για παιδιά είτε για ενήλικες ,είναι η επιλογή του μέσου καλλιέργειας και ανάπτυξης του μικροοργανισμού. Στα πολυδύναμα ή μεικτά εμβόλια [αντιδιαστολή από τα άμεικτα τα οποία περιέχουν ένα είδος μικροβίων] η καλλιέργεια και η ανάπτυξη των μικροοργανισμών γίνεται ξεχωριστά.
Με τους ορούς χορηγούνται στο άτομο έτοιμα αντισώματα για προφύλαξη ή για θεραπεία από συγκεκριμένη νόσο. Τα αντισώματα αυτά παράγονται σε μεγά-λη κλίμακα μετά από ένεση με αντιγόνο ή τοξοειδές συνήθως σε άλογο ή απο-μονώνονται από το αίμα ανθρώπου μετά από λοίμωξη. Η δράση διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες και οι πιο συνηθισμένες παρενέργειες [ορονοσία] μετά την ένεση είναι αναφυλαξία, δυσκολία στην αναπνοή, κνίδωση, υπόταση, αρθρίτιδα, εξανθήματα. Τα συμπτώματα υποχωρούν μετά περίπου μία εβδομάδα.
Με τον όρο ”επιπολασμός”εννοείται το πηλίκον όπου αριθμητής είναι ο αριθ-μός των κρουσμάτων και παρονομαστής το σύνολο των ατόμων της κοινότητας. Τον τελευταίο καιρό,όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, επικρατεί στην παγκό- σμια κοινότητα αναστάτωση εξαιτίας ενός κορονοïού, του SARS-COVID-2.
Οι ιοί [Viruses] αποτελούν μια ξεχωριστή ομάδα ανάμεσα στους μονοκυττάριους μικροοργανισμούς που έχουν βιολογική οργάνωση , εισβάλλουν στον οργανισμό
[ βακτήρια, φυτά, ζώα, άνθρωποι] όπου παρασιτούν στα κύτταρα, πολλαπλασιάζονται και καταστρέφουν τον ξενιστή. Το μέγεθός τους είναι πάρα πολύ μικρό και φαίνονται μόνο με το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Αποτελούνται μόνο από ένα μόριο νουκλεïνικού οξέος [DNA ή RNA] το οποίο περιβάλλεται από μία πρωτεΐνη, το καψίδιο, αποτελούμενο από τα καψομερίδια. Τα καψομερί-δια αυτά διατάσσονται συμμετρικά και είτε σχηματίζουν κανονικό πολύεδρο είτε εμφανίζουν ελικοειδή συμμετρία. Ορισμένοι ιοί περιβάλλονται από μία γλυκοπρωτεΐνη, το έλυτρο.
Η ταξινόμηση των ιών σε διάφορες ομάδες γίνεται ανάλογα με το μέγεθός τους, το είδος του νουκλεϊνικού οξέος, τη συμμετρία τους, την ύπαρξη ελύτρου και τον οργανισμό στον οποίο παρασιτούν [DNA-ιοί, RNA-ιοί, Ερπητοϊοί, Ραβδοϊ-οί κ.λ.π.]
Η εργαστηριακή διάγνωση των ιών γίνεται με κυτταροκαλλιέργεια ή ιστοκαλ-
λιέργεια σε ζωντανά κύτταρα , με μικροσκοπική παρατήρηση αλλοιωμένων κυττάρων, με ορολογικές αντιδράσεις για την αναζήτηση ειδικών αντισωμάτων, με ανοσοφθορισμό.
Οι ιοί συνήθως καταστρέφονται στη θεμοκρασία των 60ºC επί 30 min. εκτός από τους ιούς του AIDS, της πολυομυελίτιδας και της ηπατίτιδας. Αντέχουν στο ψύχος και διατηρούνται για πολύ καιρό στους -70ºC. Τα αντιβιοτικά δεν τους καταπολεμούν, πιθανόν μόνον οι τετρακυκλίνες και η ερυθρομυκίνη. Γνωστά αντιικά φάρμακα είναι η βιδαραβίνη ή VIRA-A, ARA-A, η ιδοξουριδίνη [stoxil, idur, idoxuridine],και η υδροχλωρική αμανταδίνη [symmetrel].
Η φαρμακευτική αγωγή κατά του κορονοϊού περιλαμβάνει διάφορα προτεινό-
μενα φάρμακα[ χλωροκίνη, κολχικίνη, δεξαμεθαζόνη κ.ά.] χωρίς το απολύτως επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αναφέρθηκε στην αρχή ότι αιτία μόλυνσης, εκτός των άλλων, αποτελούν και τα έντομα. Ο Μπέρτολτ Μρεχτε στιχουργεί χαρακτηριστικά:
Ξέφυγα από τους καρχαρίες
Και νίκησα τους τίγρεις
Μ’ έφαγαν όμως οι κοριοί
Το τι θέλει να πει ο ποιητής το αποδίδει εύστοχα ο νομπελίστας βιολόγος Albert Szent-Györgyi:
Αποδείχθηκε ότι πολλές φορές οι περισσότεροι πόλεμοι δεν κερδήθηκαν από δοξασμένους βασιλιάδες ή ηρωικούς στρατηγούς αλλά από ποντίκια και ψείρες που μετέφεραν μολύνσεις και διέδιδαν την πανώλη.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η αναγνώρισή σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπό μας και βοηθώντας την ομάδα μας να καταλάβει ποιες ενότητες του ιστότοπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
Μπορείτε να προσαρμόσετε όλες τις ρυθμίσεις cookie σας μεταβαίνοντας στις καρτέλες στην αριστερή πλευρά.
Αυστηρά απαραίτητα τα cookies
Αυστηρά απαραίτητο τα cookie θα πρέπει να είναι ενεργοποιημένα ανά πάσα στιγμή, ώστε να μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας για τις ρυθμίσεις cookie.
Εάν απενεργοποιήσετε τα cookies, δεν θα μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που επισκέπτεστε αυτόν τον ιστότοπο, θα χρειαστεί να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε ξανά τα cookies.
Πολιτική-Ενημέρωση Cookies
Τι είναι τα Cookies;
Τα «cookies» είναι μικρά αρχεία με πληροφορίες που μια ιστοσελίδα αποθηκεύει στον υπολογιστή ενός χρήστη (συνήθως στο πρόγραμμα περιήγησης ιστού όπως Chrome, Opera, Mozilla Firefox, Edge, etc), ώστε κάθε φορά που ο χρήστης συνδέεται στην ιστοσελίδα, η τελευταία να ανακτά τις εν λόγω πληροφορίες και να προσφέρει στο χρήστη σχετικές με αυτές υπηρεσίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων πληροφοριών είναι οι προτιμήσεις του χρήστη σε μια ιστοσελίδα, όπως αυτές δηλώνονται από τις επιλογές που κάνει ο χρήστης στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα (π.χ. επιλογή συγκεκριμένων «κουμπιών», αναζητήσεων, διαφημίσεων, κλπ).
Πως και γιατί χρησιμοποιούμε τα Cookies; Το www.fee.org.gr χρησιμοποιεί «cookies» για τη συλλογή πληροφοριών ηλεκτρονικής δραστηριότητας, για να αποθηκεύσουν τις προτιμήσεις και τις ρυθμίσεις σας καθώς και για την βελτιστοποίηση της εμπειρίας πλοήγησης στο site. Επίσης, χρησιμοποιούμε cookies για την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων, την παροχή λειτουργιών κοινωνικών μέσων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς σας. Επιπλέον, μοιραζόμαστε πληροφορίες που αφορούν τον τρόπο που χρησιμοποιείτε τον ιστότοπό μας με συνεργάτες κοινωνικών μέσων, διαφήμισης και αναλύσεων, οι οποίοι ενδεχομένως να τις συνδυάσουν με άλλες πληροφορίες που τους έχετε παραχωρήσει ή τις οποίες έχουν συλλέξει σε σχέση με την από μέρους σας χρήση των υπηρεσιών τους.
Τα cookies σε καμία περίπτωση δεν βλάπτουν τη συσκευή σας και μπορεί να μας επιτρέψουν να σας προσφέρουμε ταχύτερη και καλύτερη πλοήγηση στον ιστότοπό μας.
Χρήση των Cookies:
Αποθηκεύουμε στη συσκευή σας τα απολύτως αναγκαία cookies για τη λειτουργία του ιστοτόπου.
Με την περαιτέρω χρήση του site αποδέχεστε την χρήση cookies.
Τα Cookies που αποστέλλονται από την διαδικτυακή μας τοποθεσία και αποθηκεύονται στην ηλεκτρονική σας συσκευή είναι ενδεικτικά τα παρακάτω:
IIS session cookie
B2C Platform cookies
CardinalCommerce
Google Analytics
Google Adwords
AdNexus™
Neustar® AdAdvisor®
DoubleClick (Google)
AddThis
Lotame Solutions
AdRoll
Απενεργοποιώντας τα Cookies ή κάνοντας ανάκληση της συγκατάθεσης σας, συγκεκριμένες λειτουργίες της ιστοσελίδας δεν θα είναι διαθέσιμες. Επιπλέον ενδέχεται να επηρεαστεί η απόδοση και η λειτουργικότητα του διαδικτυακού τόπου.
Πως μπορείτε να διαγράψετε τα cookies
Μπορείτε να διαγράψετε τα cookies και να απενεργοποιήσετε τη χρήση τους. Επιλέξτε τον browser που χρησιμοποιείτε και ακολουθήστε τις οδηγίες:
Chrome – https://support.google.com/chrome/answer/95647?hl=el
Safari – https://support.apple.com/kb/ph21411?locale=en_US
Firefox – https://support.mozilla.org/el/kb/pws-energopoiw-th-leitoyrgia-do-not-track
Edge – https://privacy.microsoft.com/en-us/windows-10-microsoft-edge-and-privacy
Εάν χρησιμοποιείτε κάποιον άλλον browser, συμβουλευτείτε τις πληροφορίες του παρόχου του.
Προσοχή: Η πολιτική μας για τα cookies μεταρρυθμίζεται προκειμένου να είναι συμβατή τόσο με τις διατάξεις του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων όσο και τον Κανονισμό ePrivacy (δεν έχει ακόμα εκδοθεί).