Αρχική

Κορονοϊός: Πιθανές οι ψυχιατρικές διαταραχές για όσους ανάρρωσαν

από

Άγχος, αϋπνία, κατάθλιψη και μετατραυματικό στρες μπορεί να παρουσιάσουν όσοι νοσηλεύτηκαν για τον νέο κορονοϊό, σύμφωνα με μελέτη ιταλικού νοσοκομείου.

Οι άνθρωποι που ανέρρωσαν από κορονοϊό μπορεί να υποφέρουν από ψυχιατρικές διαταραχές, όπως μετατραυματικό στρες, άγχος, αϋπνία και κατάθλιψη, σύμφωνα με μελέτη που διενήργησε το νοσοκομείο Σαν Ραφαέλε του Μιλάνου.

Η έρευνα αυτή έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς από τους 420 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με τον ιό παρουσιάζουν τουλάχιστον μία από αυτές τις διαταραχές, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης τους όταν έπασχαν από Covid-19. Οι ασθενείς, 265 άνδρες και 137 γυναίκες, εξετάστηκαν έναν μήνα αφού είχαν λάβει θεραπεία στο νοσοκομείο.

«Κατέστη αμέσως σαφές ότι η λοίμωξη που τους προσκάλεσε η ασθένεια θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις και σε ψυχιατρικό επίπεδο», είπε ο καθηγητής Φραντσέκο Μπενεντέτι, ο επικεφαλής της Μονάδας Ερευνών Ψυχιατρικής και Κλινικής Ψυχοβιολογίας στο νοσοκομείο Σαν Ραφαέλε.

Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Brain, Behavior & Immunity.

Βασιζόμενοι στις συνεντεύξεις με τους πρώην ασθενείς και τα ερωτηματολόγια που συμπλήρωσαν, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι το 28% παρουσίαζε συμπτώματα μετατραυματικού στρες, το 31% είχε κατάθλιψη, το 42% υπέφερε από άγχος, το 40% από αϋπνία ενώ το 20% είχε συμπτώματα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής. Σύμφωνα με τη μελέτη, ιδίως οι γυναίκες παρουσιάζουν άγχος και κατάθλιψη, παρ’ όλο που η λοίμωξή τους δεν ήταν τόσο σοβαρή όσο των ανδρών.

«Υποθέτουμε ότι αυτό ίσως οφείλεται στη διαφορετική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος», είπε ο Μπενεντέτι.

Οι ψυχιατρικές διαταραχές μπορεί να προκληθούν είτε από την ανοσολογική απόκριση του ασθενούς στον ίδιο τον ιό είτε από παράγοντες που προκαλούν στρες, όπως ο στιγματισμός του ασθενούς, η κοινωνική απομόνωση αλλά και η αγωνία μήπως κολλήσουν άλλους ανθρώπους.

iatrikesexelixeis

Ωμέγα 3 – Ασπιρίνη: Αντιμετώπιση καρκίνου του παχέος εντέρου

από

Βρετανική κλινική έρευνα με την ονομασία <<Sea Food>>, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Lancet. Η έρευνα περιελάμβανε 700 άτομα υψηλού κινδύνου για Sea παχέος εντέρου. Έγινε σε 4 ομάδες σε διαφορετικά νοσοκομεία και περιοδικές κολονοσκοπήσεις.

Η πρώτη ομάδα πήρε 300mg ασπιρίνης την ημέρα.

Η δεύτερη ομάδα πήρε 1gr-2gr EPA (ένα Ω3).

Η τρίτη ομάδα πήρε ασπιρίνη και EPA συγχρόνως.

Η τέταρτη ομάδα placebo.

Τα αποτελέσματα θεαματικά και σαφή, τόσο η ασπιρίνη, όσο και τα Ω3 (μαζί ή μόνα τους) που ελήφθησαν για ένα ολόκληρο χρόνο κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά τον σχηματισμό πολυπόδων στο έντερο.

*Προσαρμογή, ελεύθερη απόδοση, Ν. Βλασσόπουλος

Χειρουργική ή υφασμάτινη μάσκα;

από

Τελευταία, παρατηρείται μια αύξηση στη ζήτηση και χρήση υφασμάτινων και χειροποίητων μασκών.

Ορισμένες πήγες, με κυριότερη το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων των Η.Π.Α,  προτείνουν τη χρήση τους ως μέτρο προφύλαξης κατά του covid-19.

Υπάρχουν ελάχιστες μελέτες που εξετάζουν την αποτελεσματικότητα των μασκών από ύφασμα ,αλλά και οι ερευνητικές εργασίες που έχουν γίνει… τα αποτελέσματα αυτών δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά

Οι υφασμένες μάσκες αποδεικνύονται κατώτερες των χειρουργικών {Rengasamy et al.2011, van der Sande 2008,Maclntyre et al 2015}

Επιπλέον, έχουν την τάση να κατακρατούν υγρασία, με αποτέλεσμα τη μείωση δυνατότητας φιλτραρίσματος μικροσωματιδίων {Anfinrud et al} ,προκαλούν δυσφορία στους χρήστες έως δύσπνοια και τάσεις λιποθυμίας {Jayaraman et al,2012}….μπορεί θα έλεγα την μετατροπή τους σε εστίες διασποράς παθογόνων.

Στη ΕΛΛΑΔΑ τώρα έχουμε επάρκεια χειρουργικών μασκών .Προτείνω ανεπιφύλακτα την χρήση τους έναντι των κατώτερων από κάθε άποψη υφασμάτινων μασκών.

Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι οι μάσκες κάθε είδους χρησιμοποιούνται κυρίως για να εμποδίσουν την διασπορά του ιού από φορείς συμπτωματικούς. ΔΕΝ πρέπει να δημιουργούν ψευδές αίσθημα ασφάλειας που θα μας οδήγηση στη μη τήρηση των μέτρων που καθημερινά ακούμε από τους ειδικούς.

ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ………….μια άλλη άποψη όμως…

Ν. Βλασσόπουλος – Φαρμακοποιός

Ανακάλυψη: Εβραίοι χρησιμοποιούσαν κάνναβη ήδη πριν από 2700 χρόνια κατά τη διάρκεια τελετουργικών τελετών

από

Μία ομάδα ερευνητών* σε δύο βωμούς του ιερού στο Tel Arad** βρήκε κατάλοιπα κάνναβης. Η περίεργη ανακάλυψη δημοσιεύθηκε πριν ένα μήνα στο περιοδικό του Ινστ. Αρχαιολ. του Πανεπ. Tel Aviv.
Οι ερευνητές χρησιμοποιώντας χρωματογραφία αερίου, εντόπισαν ίχνη Thc, Κανναβιδιόλης και Κανναβινόλης, δραστικά συστατικά της κάνναβης. Επίσης εντόπισαν υπολείμματα κοπριάς, η οποία θεωρούν οι ερευνητές, ότι ήταν το καύσιμο, που επέτρεπε την καύση της κάνναβης στην κατάλληλη θερμοκρασία, για την ενεργοποίηση των ψυχοδραστικών ενώσεων της.
Η χρήση παραισθησιογόνων ουσιών για λόγους λατρείας επιβεβαιώνετε στους ανθρώπινους πολιτισμούς από την παλαιολιθική εποχή.
*Eran Arie: επιμελήτρια του αρχαιολογικού χώρου του μουσείου του Ισραήλ
*Dvory Namdar: χημικός και αρχαιολόγος του Ινστιτούτου Volcani
**Αρχαιολογικός χώρος του Ισραήλ, νότια της Νεκράς Θάλασσας

Αstra Zeneca ελπιδοφόρο εμβόλιό αντί-Covid-19

από

400 εκατ εμβόλια-Ευρωπαϊκή συμφωνία Astra Zeneca

Ο Ιταλός υπ.υγ.Speranza με τους συνάδελφους του Γερμανίας,Γαλλίας,και Κάτω Χωρων υπέγραψε σύμβαση με την φαρμακευτική Astra Zeneca για τα πολλά υποσχομενο εμβόλιο αντί-Covid-19.
Το εμβόλιο γεννήθηκε στην Οξφόρδη με την συμμετοχή και Ιταλικών φαρμακευτικων εταιριών.
Αν όλα πάνε καλά η Αstra Zeneca μέχρι το τέλος του χρόνου θα προμηθευσει την Ευρώπη με 400 εκατομμύρια εμβόλια αντι Covid-19.
Τα πρώτα φυσικά στην Ιταλία…

Colchicum autumnale L. οικ.Liliaceae Κολχικόν το φθινοπωρινόν οικ.Λειριώδη

από

   Σήμερα, αυτή την εξαιρετικά δυσοίωνη εποχή της πανδημίας εξαιτίας του  κορονοïού, ακούγονται διάφορα φάρμακα για την αντιμετώπισή της μεταξύ αυτών και η κολχικίνη. Θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε το φυτό, τη δρόγη του και την κύρια δραστική ουσία, το γνωστό αυτό από την αρχαιότητα  αλκαλοειδές.

   Ως αρχή, αφετηρία μας ο μύθος,ακόμη πιο παλιός και από αυτόν της Τροίας,  αυτή η αόρατη κλωστή η οποία ενώνει την Αργώ, το πρώτο στην ιστορία πλοίο, τον Ιάσονα, τη Μήδεια και την πατρίδα της την Κολχίδα[σημερινή Γεωργία] καθώς και το φυτό Κολχικό.

   Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, Αλεξανδρινός ποιητής του 3ου π.Χ. αιώνα στα ”Αργο-ναυτικά”του ιστορεί πως ”όταν οι Αργοναύτες θα έβλεπαν τις εκβολές του ποταμού Φάσιδος θα είχαν φτάσει στην Κολχίδα που βρίσκεται στην εσχατιά της θάλασσας και της στεριάς. Εκεί ο Ιάσων, με τη βοήθεια της Μήδειας θα νικήσει τον Δράκο και  θα αποκτήσει το χρυσόμαλλο δέρας προκειμένου να το φέρει στην Ελλάδα. Είναι ο όρος του σφετεριστή βασιλά της Ιωλκού Πελία για να πάρει πίσω τον θρόνο του πατέρα του Αίσονα.  Το φάρμακο της Μήδειας ήταν ένα βάλσαμο από το αίμα του Προμηθέα  που στάλαξε στον Καύκασο .Εκεί άνθισε ένα λουλούδι, το Κολχικό, στο χρώμα του κρόκου και από τον χυμό της ρίζας του η Μήδεια έφτιαξε  ένα πανίσχυρο φίλτρο. Τις μαγικές-θεραπευτικές ικανότητες της Μήδειας μαρτυράει η συγγένειά της με την Κίρκη-αδελφή του πατέρα της Αιήτη- και την Εκάτη, όπως η ίδια καυχιέται.

   Στην τραγωδία του Ευριπίδη ”Μήδεια”η Κολχίτισσα, όπως την αποκαλεί, συναντά τον άτεκνο βασιλιά της Αθήνας Αιγέα ο οποίος επιστρέφει από το μαντείο  των Δελφών όπου πήγε για να ζητήσει χρησμό προκειμένου να αποκτήσει διάδοχο. Του λέει λοιπόν:

    ”Το άγονο σπέρμα εγώ θα σου γιατρέψω

      και θα σε κάμω να γεννήσεις πλήθος τέκνα

      από τέτοια βότανα γνωρίζω”

  Εδώ το βότανο είναι φάρμακο, μέσον θεραπευτικό, αλλά η ”φαρμακίς ”Μήδεια στη συνέχεια ομολογεί:

     ”Με φαρμάκια θα’ χω ποτίσει τα χαρίσματα 

      που στέλνω στην αντίζηλή μου[στεφάνι και πέπλο]”.

   Μόλις η Γλαύκη, σύζυγος του Ιάσονα, για την οποία  ο Ιάσων πρόδωσε τη Μήδεια, προκαλώντας την τραγική του μοίρα,τα φόρεσε, κυκλώθηκε από μαγική φωτιά και πέθανε φριχτά, το ίδιο και ο πατέρας της Κρέων, βασιλιάς της Κορίνθου καθώς την αγκάλιασε για να την συντρέξει.

   Εξάλλου το ρήμα ”μήδομαι” που σημαίνει στοχάζομαι, συλλογίζομαι,  μηχανεύομαι, επινοώ, φροντίζω, θεραπεύω και θεραπεύομαι έχει την ίδια ρίζα με τη Μήδεια.

   Όταν λοιπόν οι Αργοναύτες επέστρεψαν στην Ιωλκό με το ερωτευμένο ζευγάρι Ιάσων- Μήδεια, η ”παμφάρμακος ξείνα” όπως την έλεγαν ,έφερε μαζί της τους βολβούς του φυτού” Κολχικό”. Προφανής η καταγωγή του από τη μακρινή  Κολχίδα.

   Πολλά είδη του γένους αυτού είναι δηλητηριώδη αλλά το πλέον τοξικό είναι το ”φθινοπωρινό’.Τα κοινά του ονόματα είναι αγριόκρινο και χιονίστρα. Φυτρώνει στη Δυτική Ευρώπη, στη Βόρεια Αφρική και στον Νότιο Καύκασο μέσα σε λειμώνες. Αναπτύσσεται από βολβούς, με ασυνήθιστο κύκλο ζωής, οι οποίοι από το τέλος του Αυγούστου και μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου αναπτύσσουν χαρακτηριστικά μακρυόμισχα ιώδη άνθη. Τα άνθη βρίσκονται κατά το μεγαλύτερο μέρος τους κάτω από το έδαφος, προστατευμένα από το κρύο του χειμώνα. Την επόμενη άνοιξη βλασταίνουν τα λογχοειδή, χυμώδη, βαθυπράσινα φύλλα και μεταξύ τους ωριμάζει η ωοθήκη, που μετασχηματίζεται σε τρίχωρη καστανή κάψα, σε κάθε χώρο της οποίας περικλείονται πολυάριθμα μελανοκαστανά, σχεδόν σφαιρικά  ή ωοειδή σπέρματα.

   Τα σπέρματα αυτά είναι η δρόγη [δρόγη στη Φαρμακογνωσία ονομάζεται το τμήμα του φυτού, του ζώου ή του ορυκτού που χρησιμοποιείται ως φάρμακο] του Κολχικού, τα Semina Colchici.Έχουν διάμετρο2-3 χιλ.[1000 σπέρματα ζυγίζουν 2,7-5,8 γρ.], 17% λιπαρό έλαιο, 5% σάκχαρο, δεψικές ύλες στον φλοιό,ίνουλίνη, κόμμι,  άμυλο και το κυριότερο συστατικό, το αλκαλοειδές κολχικίνη.Καθαρή κολχικίνη απομονώθηκε το 1886 από τον Zeisel. To 1950 οι Santavy και Reichstein εκτός από την κολχικίνη περιέγραψαν και δευτερεύοντα αλκαλοειδή όπως η δεμεκολχίνη και η ουσία U.

   Ο βασικός σκελετός των αλκαλοειδών του Κολχικού αποτελείται από δακτύλιο τροπολόνης συνδεδεμένο με δακτύλιο κυκλοεπτατριενολόνης. [σχ.1].Χαρακτη-ριστικό της κολχικίνης  είναι ότι δεν έχει βασικό χαρακτήρα επειδή το άζωτο του μορίου της ανήκει σε πρωτοταγή ακετυλιωμένη αμινοομάδα, δεν είναι δηλαδή αρωματικό.Βιοσυνθετικά, η κολχικίνη προέρχεται από τα αμινοξέα φαινυλαλα- νίνη, τυροσίνη και μεθειονίνη.

Χημικός τύπος κολχικίνης

σχ. 1

  Η Ελληνική Φαρμακοποιία ΙΙΙ έχει εκτενή μονογραφία τόσο της κολχικίνης όσο και των δισκίων ή κοκκίων Compressi colchicini.

Αναλυτικά αναφέρονται:

-Περιγραφή. Φυλλίδια, ή κόνις κρυσταλλική ή άμορφη, ωχροκίτρινη, άοσμη γεύσης  πικρής,  πολύ τοξική. Κατά την έκθεση στο φως το χρώμα της γίνεται  σκοτεινότερο [σύμφωνα με τον Γ. Φωκά μετασχηματίζεται σε άλλη ουσία η οποία δεν περιέχει τον πυρήνα της τροπολόνης].

-Διαλυτότητα. Διαλύεται σε 25 μ. νερού, στην αιθανόλη και το χλωροφόρμιο, είναι δυσδιάλυτη στον αιθέρα και στον πετρελαïκό αιθέρα.

-Έλεγχος ταυτότητας με θειικό οξύ, αιθανόλη.

-Αντίδραση. Το  υδατικό διάλυμα είναι ουδέτερο.

-Ειδική στροφή. Μέτρηση του ελεύθερου διοξειδίου του άνθρακος.

-Έλεγχος καθαρότητας.Χρησιμοποιείται χλωροφόρμιο, χλωριούχος σίδηρος.

-Τέφρα. Όχι πλέον του 0.1%

-Ξήρανση. Όχι πλέον του 3%

-Διατήρηση. Σε καλά κλεισμένα δοχεία, μακριά από το φως.

   Στα δισκία ή κοκκία γίνεται έλεγχος ταυτότητας και περιεκτικότητας σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ΕΦ ΙΙΙ. Διατηρούνται όπως και η κολχικίνη.

Χρήσεις

   Στην ιατρική η κολχικίνη χρησιμοποιείται στη θεραπεία της  ουρικής  αρθρίτι-δας-μειώνει την απόθεση των ουρικών κρυστάλλων στις αρθρώσεις-στον οικο- γενή μεσογειακό πυρετό, ως αντιφλεγμονώδες στην περικαρδίτιδα και ως αναλγητικό[οδονταλγία]. Επειδή πρόκειται για ισχυρό δηλητήριο η θεραπεία απαιτεί τακτική ιατρική παρακολούθηση.                        

Παρεμποδίζει την κυτταρική διαίρεση κατά το στάδιο της μίτωσης και χρησιμοποιείται στην αναπαραγωγή των φυτών για την παραγωγή πολυπλοειδών οργανισμών.Η πολυπλοειδία μεταβάλλει τις ιδιότητες των οργανισμών αυτών και, στις περισσότερες περιπτώσεις ,όλα ή ορισμένα όργανα μεγενθύνονται.Επίσης επηρεάζεται, θετικά ή αρνητικά, η περιεκτικότητα σε δραστικά συστατικά ενώ είναι δυνατόν να υπάρξουν και ποιοτικές διαφοροποιήσεις. Η πολυπλοειδία είναι μετάλλαξη.

  Η κολχικίνη αναστέλλει τη διαίρεση ζωικών κυττάρων, δεν χρησιμοποιείται ωστόσο κατά των νεοπλασμάτων εξαιτίας της μεγάλης της τοξικότητας. Η δεμε-κολχίνη, ως περισσότερο ασφαλής, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας και των κακοήθων λεμφωμάτων.

   Αναφέρονται τα εξής Γαληνικά σκευάσματα στη βιβλιογραφία:

  Vinun [οίνος] ,Acetum [οξύποτο], Extractum [εκχύλισμα] και Tinctura [βάμμα] Colchici. Κυρίως χρησιμοποιείται το βάμμα. Όλα τα παραπάνω σκευάσματα πρέπει να είναι τιτλοποιημένα για να υπάρχει σταθερή, ασφαλής δοσολογία.

   Σύμφωνα με τη Φαρμακοïστορία το Κολχικό είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ένα ”δηλητηριώδες Κολχικό προερχόμενο από τη Μαύρη Θάλασσα. Το 1618 γίνεται αναφορά των βολβών στη Φαρμακοποιία του Λονδίνου οι οποίοι από το 1820 αντικαθίστανται από τα σπέρματα.

Βιβλιογραφία

  1. Γ. Κ. Φωκά, Φαρμακογνωσία, Θεσσαλονίκη, 1974
  2. Γ. Α. Βάρβογλη, Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Θεσσαλονίκη, 1967
  3. Ελληνική Φαρμακοποιία, Έκδοσις ΙΙΙ, Αθήνα 1974
  4. Π. Χ. Δορμπαράκη, ΕΠΙΤΟΜΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ, Εστία-Κολλάρος, Αθήνα, 1995
  5. Gunnar Samuelsson, Φαρμακευτικά προïόντα φυσικής προελεύσεως, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 1996
  6. Andrea Macrolongo, Το μέτρο του ηρωισμού, Πατάκης, Αθήνα 2018
  7. Σπύρος Σπυρόπουλος, Η γυναίκα του άλλου μύθου, Gutenberg, Αθήνα 2015
  8. Ιγν. Ζαχαροπούλου, Σύγχρονη πλήρης θεραπευτική με τα βότανα, Αθήνα 2003
  9. Ευριπίδης, Μήδεια, Κάκτος, Αθήνα 1994
  10. Χριστίνα Γ. Φλόκα, Η Φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη, Νησίδες, Σκόπελος, 1998

Χριστίνα Γ. Φλόκα

Θωρακιστείτε απέναντι στις ιώσεις

από

Αυτή την εποχή επιτίθενται μια ποικιλία ιών που συνηθέστερα προκαλούν μπούκωμα, καταρροή, πόνο στον λαιμό, χαμηλό πυρετό. Ενδέχεται να υπάρχουν συμπτώματα από την κοιλιά, όπως πόνος, διάρροια. Συνήθως η ίωση κάνει έναν κύκλο τριών με πέντε ημερών, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις διαρκεί πάνω από εννέα ημέρες. Σοβαρές επιπλοκές, όπως πνευμονία, βρογχίτιδα, σήψη, καρδιοπνευμονικές εκδηλώσεις, συμβαίνουν σπανιότερα και συνοδεύονται από παράταση της λοιμώδους συνδρομής ή βαρύτερα συμπτώματα (υψηλός πυρετός, δύσπνοια, πυώδη φλέματα).

Τα αντιβιοτικά δεν δρουν στις ιώσεις. Μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις με επιπλοκές έχει θέση το αντιβιοτικό. Η άσκοπη ή ακατάλληλη χρήση του αντιβιοτικού δημιουργεί ανθεκτικά στελέχη και οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές.

Εχουν περιγραφεί πάνω από διακόσιοι αντιγονικά διαφορετικά ιοί, υπεύθυνοι για κοινές ιώσεις και καθημερινώς καινούργιοι ιοί ανακαλύπτονται. Οι ρινοϊοί, ο ιός της παραϊνφλουέντσας, οι αδενοϊοί, είναι μερικοί μόνο από αυτούς. Αν και υπάρχουν περιστασιακά ορισμένα περιστατικά γρίπης ήδη από νωρίτερα, η γρίπη απασχολεί την κοινότητα κυρίως από τέλη Νοεμβρίου και κατά τους χειμερινούς μήνες.

Ποια μέτρα προφύλαξης πρέπει να παίρνει το άτομο;

Η σωστή πρόληψη περιλαμβάνει:

  • Την εξατομικευμένη εφαρμογή ενισχυτικών εμβολίων τόνωσης του ανοσοποιητικού συστήματος κατά τη διάρκεια της παθολογικής ιατρικής εξέτασης, μετά την αξιολόγηση του ανοσολογικού στάτους του οργανισμού. Το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου επί παραδείγματι, που πρέπει να γίνεται σε ορισμένες ομάδες υψηλού κινδύνου, προσφέρει προστασία έναντι της πνευμονιοκοκκικής πνευμονίας, που είναι μια σοβαρή επιπλοκή των ιώσεων.
  • Τον άμεσο εντοπισμό και την άριστη θεραπεία ορισμένων παθολογικών καταστάσεων και νοσημάτων που αλλοιώνουν τη σωστή άμυνα κατά τη διάρκεια της παθολογικής ιατρικής εξέτασης. Τέτοια νοσήματα και παθολογικές καταστάσεις είναι η αύξηση του σακχάρου, η νεφρική ανεπάρκεια, η ηπατική ανεπάρκεια.
  • Την εφαρμογή σωστών συνηθειών καθημερινότητας που τονώνουν το αμυντικό σύστημα και που στα υγιή άτομα περιλαμβάνουν σωστή διατροφή με τρόφιμα από όλες τις ομάδες τροφίμων, αποφυγή γλυκών, αποφυγή κατάχρησης λιπαρών, άσκηση, αποφυγή παθητικού και ενεργητικού καπνίσματος, διατήρηση φυσιολογικού βάρους, επαρκή ύπνο, αποφυγή ψυχολογικών επιβαρύνσεων.
  • Στην περίπτωση πασχόντων από χρόνια νοσήματα απαιτείται εφαρμογή ειδικών ενδεικνυόμενων διατροφικών προγραμμάτων και προγραμμάτων καθημερινότητας ανάλογα με το είδος της χρόνιας πάθησης. 

Πόσο σημαντική είναι η τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής;

Είναι πολύ σημαντική και πρέπει να τηρούμε τα εξής:

  • Να αποφεύγουμε τη στενή επαφή με άτομα που έχουν συμπτώματα λοίμωξης αναπνευστικού. Να αποφεύγουμε χώρους με συνωστισμό.
  • Να ανοίγουμε συχνά τα παράθυρα και να φροντίζουμε για τη συχνή ανανέωση του αέρα στους χώρους όπου βρισκόμαστε. Στην περίπτωση των κλιματιστικών πρέπει να υπάρχει σωστή συντήρηση.
  • Αποφεύγουμε να αγγίζουμε τα μάτια, τη μύτη και το στόμα, που αποτελούν τις κύριες πρώτες θέσεις πιθανού εποικισμού λοιμογόνων παραγόντων.
  • Πλένουμε συχνά τα χέρια μας. Κατά το πλύσιμο των χεριών πρέπει να πλένονται καλά οι περιοχές ανάμεσα στα δάχτυλα, οι περιοχές κάτω από τα νύχια, οι καρποί, η ραχιαία και η παλαμιαία επιφάνεια των δακτύλων, τουλάχιστον επί είκοσι δευτερόλεπτα. Πρέπει να χρησιμοποιούνται καθαρές πετσέτες, καθαρά χαρτομάντιλα μιας χρήσης ή στεγνός αέρας για το στέγνωμα.
  • Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιούμε αντισηπτικά μαντιλάκια εμποτισμένα σε οινόπνευμα.
  • Σε περίπτωση λοίμωξης του αναπνευστικού πρέπει να καλύπτουμε τη μύτη και το στόμα κατά τη διάρκεια του βήχα ή του πταρμού με καθαρά χαρτομάντιλα μίας χρήσεως, τα οποία πρέπει να πετάμε αμέσως μετά και να πλένουμε τα χέρια μας. Μένουμε στο σπίτι μέχρι να εξεταστούμε και να λάβουμε συμπληρωματικές οδηγίες.
  • Πρέπει να αποφεύγουμε την άσκοπη χρήση φαρμάκων, ιδιαιτέρως αντιβιοτικών.

Τα αντιβιοτικά και το εμβόλιο της γρίπης βοηθούν σε περιπτώσεις ιώσεων;

Τα αντιβιοτικά δεν δρουν στις ιώσεις. Μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις με επιπλοκές έχει θέση το αντιβιοτικό. Η άσκοπη ή ακατάλληλη χρήση του αντιβιοτικού δημιουργεί ανθεκτικά στελέχη και οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές.

Το εμβόλιο της γρίπης πρέπει να γίνεται κατά το φθινόπωρο σε ομάδες υψηλού κινδύνου και σε άτομα που ευρίσκονται σε στενή επαφή με ομάδες υψηλού κινδύνου. Παρέχει προστασία μόνο για τη γρίπη και όχι για το σύνολο των ιώσεων.

Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός Ειδική Παθολόγος