Ένα μπλε κομμάτι παζλ το σύμβολο που επιλέχθηκε για φέτος. Δυστυχώς για δεύτερη χρονιά, λόγω πανδημίας, δεν έχουν προγραμματισθεί ζωντανές πρωτοβουλίες.
Το κομμάτι του παζλ εμφανίστηκε το 1963 ως σύμβολο της «αυτιστικής εταιρείας» και μέσα απεικόνιζε ένα παιδάκι να κλαίει…για να δείξει την βαθιά ταλαιπωρία των αυτιστικών παιδιών. Ήταν το 1963 όταν ο αυτισμός εξακολουθούσε να θεωρείται ψυχιατρική και παιδική ασθένεια!
Το 2005 το λογότυπο περιορίσθηκε μόνο στο μπλε κομμάτι του παζλ ,εγκρίθηκε από την ένωση Autism Speaks και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.
Το χρώμα μπλε-όπως εξηγεί, το blog Bradipi in Antartide, Etta Patapum, δεν συμβολίζει μόνο την θλίψη, αλλά χρησιμοποιείται ως αναφορά στην αρσενική παιδική ηλικία {σήμερα γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει} ότι δηλ. όλα τα αυτιστικά παιδιά ήταν γένους αρσενικού.
Το Autism Speaks ξεκίνα κινητοποιήσεις ,οργανώνει εράνους για την χρηματοδότηση ιατρικών ερευνών έτσι ώστε να βρεθεί λύση για τον αυτισμό – θεραπεία. ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ.
Δεν εμπλέκονται καθόλου αυτιστικοί στα διοικητικά του όργανα. Για αυτό τον λόγο συχνά έχει επικριθεί από αυτιστικά άτομα που αισθάνονται ότι ούτε αντιπροσωπεύονται και ούτε εκπροσωπούνται.
Σύμβολα και χρώματα έχουν αλλάξει στη πορεία πολλές φορές «Υποφέρει από αυτισμό»: μια έκφραση που δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. Μπορεί να φαίνεται παράξενο γιατί σχεδόν πάντα όταν μιλάμε για αυτισμό αναφερόμαστε σε παιδιά και σπάνια αναφερόμαστε σε ενήλικες αυτιστικούς. Στην πραγματικότητα ο αυτισμός είναι μια δια βίου κατάσταση και πολλοί το ανακαλύπτουν στην ενηλικίωση.
Συχνά χρησιμοποιείται η έκφραση «πάσχει από αυτισμό» η αντίθετα γίνεται αναφορά «σε άτομα ειδικά με υπερδυνάμεις» Σίγουρα υπάρχουν αυτιστικοί των οποίων η κατάσταση δημιουργεί προβλήματα τόσο στους ίδιους όσο και στις οικογένειες τους-δεν αμφισβητείται.
Υπάρχει και ένα μεγάλο κομμάτι αυτιστικών ανθρώπων που η κατάσταση τους δεν είναι πηγή ταλαιπωρίας Fabrizio Acanfora,αυτιστικος συγγραφέας: αυτοβιογραφικό δοκίμιο για τον αυτισμό.
